VINISSIMAblog

NATIONALE WIJNKEURING 2011:
NEEMT KWALITEIT NEDERLANDSE WIJNEN VERDER TOE…? -

Op 15 en 16 september jl. vond de Nationale Wijnkeuring plaats. Op 25 september a.s. vindt tijdens de jaarlijkse wijndagen in Groesbeek de uitreiking van WIN-keurzegels en bronzen, zilveren en gouden medailles plaats. Wie krijgt dit jaar een medaille?

Meer wijnen ingezonden
Dit jaar deden 147 Nederwijnen mee aan de keuring. Vanwege de toename van het aantal inzendingen proefden we dit jaar zelfs twee dagen. Op beide keuringsdagen zijn er twee teams van zeven proevers aan het werk. Juryleden zijn allemaal professionals: wijngaardeniers, vakhandel, sommeliers, journalisten, wijndocenten etc. De Nationale Wijnkeuring wordt georganiseerd door het Wijn Instituut Nederland (WIN), in samenwerking met het Productschap Wijn en het Wijngaardeniersgilde Nederland. Alle wijnen hebben een analyserapport via een Duits laboratorium en worden tijdens de Nationale Wijnkeuring nog eens organoleptisch gekeurd door de juryleden.

Stevige discussie
Tijdens het jureren werd er af en toe stevig gediscussieerd. Over de geproefde wijnen – “deze verdient echt een medaille hoor!”- maar ook over de wijze van proeven. We kregen aan het begin een ‘referentiewijn’ om ervoor te zorgen dat de methode bekend is aan allen. Puntenbeoordelingen die +5 of -5 van het groepsgemiddelde uitkomen, worden niet meegeteld. Zo verhinder je dat een uitgesproken persoonlijke smaakvoor- of -afkeur eventueel meetelt. Maar we discussieerden ook erover of we rekening mochten houden met het feit dat het om Nederlandse wijnen ging. Persoonlijk ben ik van mening dat je wijnen objectief moet beoordelen. Heb je een wijn in je glas die echt een medaille verdient? Dat het Nederlandse wijn is in een moeilijke omstandigheid, dat 2010 een lastig jaar was … het telt wat mij betreft allemaal niet mee. Het gaat erom wat er in je glas zit. Dat is je enige referentie. Wijngaardenier Marius van Stokkom is het daarin roerend met mij eens. Wat stelt een Nederlandse medaille anders voor als je andere maatstaven gaat aanleggen!?

Internationaler
De organisatie streeft ernaar om de keuring jaarlijks te verbeteren. Dit jaar deed er voor het eerst een buitenlands jurylid mee, Georg Binder (DLR Rheinland-Pfalz). Wellicht dat dat in de toekomst meer gaat worden en wellicht komen er volgend jaar ook buitenlandse wijnen op de keuringstafel. We proeven sowieso al volgens een internationale methode (OIV) en internationaal wijnkeuringsformulier. Wijnen met 71-79 punten krijgen een WIN-keurzegel, 80-81 punten een bronzen medaille, 82-84 een zilveren medaille en 85-100 punten is goed voor goud. Er zijn zeker weer zegels en medailles uitgereikt. Hoeveel verklap ik nog niet en wie wint is me sowieso niet bekend, want we proeven natuurlijk blind.

Kwaliteit Nederwijn neemt toe
En de indruk die ik heb overgehouden van de Nationale Wijnkeuring editie 2011? Voor wit proefden we vooral 2010. Dat was een moeilijk jaar. Dat proefden we ook wel terug in de vegetale tonen en de vaak stevige zuurgraad. Maar al met al is mijn indruk dat de kwaliteit van Nederlands wit een enorme sprong vooruit maakt. De meeste wijnen zijn mooi zuiver en hebben prettig fruit. In een jaar als 2010 komen ook de halfdroge wijnen goed tot hun recht. De zuurgraad wordt in zo’n minder jaar mooi aangevuld door het subtiele zoetje. En dat levert best een aangename wijn op.

Subtieler houtgebruik
En hoe staat het met rood? Ik hoorde iemand zeggen: “Nederland moet het gewoon bij wit en mousserend houden!” Tja. Voor rood proefden we vooral wijnen uit 2008 en 2009.
2008 was wat nat, maar toch nog een redelijk wijnjaar in Nederland en wat beter dan 2010. 2009 was zelfs een goed wijnjaar. Rood in Nederland is moeizamer dan wit. De wijnen zijn vaak licht van structuur en degene met hout hebben naar mijn smaak vaak veel te dominant hout. Dat is bij deze editie van de wijnkeuring al wat beter dan in voorgaande jaren, maar Nederlandse wijngaardeniers mogen wat mij betreft nog terughoudender worden met houtgebruik. Hoewel Nederlandse wijndrinkers het kennelijk volgens een van de aanwezige wijngaardeniers wel degelijk weten te waarderen. Hm, wie ben ik dan …

Trends
In 2010 schreef ik naar aanleiding van de keuring: ”Wat opvalt is dat wit in Nederland steeds beter wordt. Veelal mooie zuivere aromatische wijnen met frisse zuren en een goede balans. De rosés die onze jury proefden waren dit jaar van uitzonderlijk slechte kwaliteit. Veel fouten. Met het rood blijft het wat mij betreft tobben in Nederland. Het houtgebruik was dit jaar redelijk ingetogen, gelukkig! Maar de wijnen uit 2008 waren al snel verkleurd en te snel ontwikkeld. Verder veel drogende tannines, onrijp fruit, koolnat. En ach, die Regent heeft het wat mij betreft ook nog niet gemaakt.”
Al met al gaf de wijnkeuring 2011 mij een goed gevoel over de ontwikkeling van de Nederwijn. Wit bevestigt de trend. Ook nu zuivere frisse witte wijnen. Dorstlessend en aromatisch. Licht, dat wel. Maar met steeds meer aandacht voor het alcoholpercentage, kun je dat ook als voordeel zien. Rosé was dit jaar wisselend van kwaliteit. Bij rood waren alle wijnen nu fris van kleur en ontwikkeling. Gelukkig ook nu weer subtieler houtgebruik. Benieuwd wie er dit jaar in de prijzen valt. Op 25 september zullen we het weten…