Vinissima’s
CHAMPAGNEWEETJES, deel 2

Wist u dat …

 ‘witte’ champagne naast chardonnay ook gemaakt kan zijn van blauwe druiven? Deze worden meteen geperst zodat ze geen kleur afgeven en je een witte basiswijn krijgt.
 “L’art de l’assemblage” belangrijk is voor champagne? Een constante kwaliteit en smaak wordt gegarendeerd door een stille basiswijn te maken door assemblage van diverse wijnen van verschillende druivenrassen, verschillende gebieden (‘crus’) en verschillende jaargangen (oude jaargang = vin de réserve).
 door de “liqueur de tirage” (suiker + gist bij de stille basiswijn en fles dan tijdelijk afsluiten en wegleggen) de tweede gisting in de fles op gang komt?
 door deze tweede gisting de uiteindelijke mousse in de fles ontstaat en ‘gevangen’ wordt?
 gewone brut zonder jaargang (de B.S.A. = brut sans âge, of in ’t Engels N.V. = non vintage) minimaal 15 maanden in de kelder ligt en een millesimé (champagne van één oogstjaar) minimaal drie jaar? Topcuvées blijven trouwens veel langer liggen en tophuizen laten ook hun B.S.A. en millesimé veel langer laten liggen. Hierdoor ontstaat namelijk een veel fijnere mousse (kleinere belletjes).
 er in de Champagne 980 miljoen flessen onder de grond liggen!?

Dit is deel 2 van een serie champagneweetjes. Binnenkort meer...

Vinissima's CHAMPAGNEWEETJES, deel 1

Wist u dat …

 Champagne een beschermde naam is? Alleen mousserende wijn uit de Noordfranse streek Champagne mag champagne heten.
 alleen mousserende wijn die op dezelfde manier als champagne wordt gemaakt (de zogenaamde ‘méthode traditionelle’) crémant (in de rest van Frankrijk, namelijk Crémant d’Alsace, de Die, de Jura, de Bourgogne, de Loire, de Limoux en de Bordeaux; plus Crémant de Luxembourg), cava (in Spanje), Deutscher Sekt (Duitsland, t.o.v. Schaumwein), Spumante (in Italië t.o.v. minder mousserende ‘Frizzante’) en Vonkelwijn of Cap Classique (Zuid-Afrika) mag heten?
 de benaming ‘méthode champenoise’ niet meer gebruikt mag worden en is vervangen door ‘méthode traditionelle'?
 er in champagne niet alleen chardonnay (wit druivenras), pinot noir en pinot meunier(twee blauwe druivenrassen) gebruikt mogen worden, maar daarnaast ook wat arbane, petit meslier en pinot blanc! De eerste drie rassen zich echter verweg de belangrijkste!
 dat elk druivenras zijn specifieke eigenschappen heeft voor champagne. Pinot noir voegt in een blend body en lengte toe, verhoogt het bewaarpotentieel en geeft de wijn brioche-aroma’s bij oudering. Chardonnay geeft fraicheur (frisheid/mooie zuurgraad), elegantie en finesse aan de wijn en ontwikkelt toasty vanilleachtige aroma’s bij oudering. Pinot meunier is het ondergeschoven kindje van de drie. Het ras wordt gebruikt voor champagnes die niet lang bewaard hoeven te worden en die een fijne zachte aantrekkelijke fruitigheid hebben. De tophuizen claimen vaak dat ze geen of maar weinig pinot meunier gebruiken.

HET SPEL VAN KAAS EN WIJN...

Kaas en wijn, daar valt de laatste tijd veel over te zeggen. Wij Nederlanders zijn nogal een voorstander van een blokje kaas op de bank met een glaasje rode wijn. En als we een kaasplankje in een restaurant krijgen … dan hoort daar Port bij! Of niet? Wijnclub Le Tire Bouchon testte het uit.

Na een dagje kazen selecteren, boeken met kaas-wijntips doorsnuffelen en tijdens de lunch een plan de campagne maken voor bijbehorende wijnen bij de kazen, waren proefclubgenoot Gerda en ik eruit. We kochten twaalf kazen en twaalf uiteenlopende wijnen die wij in flights van 2 x 2 zouden serveren. Champagne, droog wit, zoet wit, rood en Port, het stond er allemaal bij.

Klossiaans proeven
Maar hoe beoordeel je of wijn en spijs (in dit geval kaas) harmoniëren? Daarvoor heb ik een proeflijstje gemaakt waarbij ik kaas en wijn naast elkaar zet en beoordeel op de smaakfactoren die smaakgoeroe Peter Klosse onderscheidt. Dus je kijkt zowel bij de wijn als bij het gerecht c.q. de kaas naar mondgevoel (en daarbinnen naar strak - filmend en naar zoet – zuur) en naar smaakrijkdom (en daarbinnen weer naar smaakintensiteit – veel of weinig, zonder waardeoordeel - naar en frisse en rijpe tonen). Overheersend zuur in één van beide detoneert. Strakke wijn bij een filmend gerecht kan meestal ook niet. Soms passen de smaakprofielen naadloos, maar toch is de combinatie saai en vlak.

Langres met demi-sec
We gingen aan de slag. Als eerste met Langres en champagne demi-sec, Cuvée Sublime van Piper-Heidsieck. De Langres is een gewassen korstkaas van volle koemelk met 45% vet die twee weken gerijpt heeft. Een kaas met een sterke geur, romige structuur en zachte zuren. De ingezakte bovenkant. Dit kuiltje, de “fontaine”, wordt door de Franse kenner gevuld met Marc de Bourgogne, Marc de Champagne of Champagne, die er even in moet trekken voordat kaas gegeten moet worden. Wij vulden de kaas met dezelfde champagne die we erbij dronken.
Kaas en wijn zijn een goede combinatie door de zachte structuur (romige kaas en zachte mousse van de champagne). Het zoetje van de demi-sec komt ook goed tot z’n recht.

Geitenkazen met fris wit
De volgende combinatie was La Truffe de Ventadour (een kaas uit Correze in de Auvergne van geitenmelk die 2-3 weken gerijpt is) en de Sainte Maure Caprifeuille (een mooie rijpe kaas uit de Loire van geitenmelk, 8 weken gerijpt met nootachtige tonen rijpe tonen).
Bij de kazen dronken we twee witte wijnen: de 2008 Niederösterreich, Grüner Veltliner, “Windspiel“ van Fritsch &Friends en 2006 Sancerre, Grande Réserve van Henri Bourgeois.
De Truffe gaat goed met de Veltliner. Beide hebben een wat neutrale smaak, zijn fris, strak en niet te complex. Met de Sancerre gaat het minder. De kaas is te jong/neutraal en de wijn te zacht en vol voor de kaas en te rijp van smaak.
Sainte Maure Caprifeuille met Veltliner gaat ronduit slecht. De kaas is te rijp van smaak en is filmend en de wijn heeft teveel zuren en is te strak voor deze kaas. De combi met de Sancerre is de beste van deze vier combinaties. De kaas heeft rijpere tonen en de wijn is voller waardoor er een betere match is.

Witschimmelkazen
Twee witschimmelkazen (Brillat-Savarin en Brie de Brebis Cardabelle) werden gecombineerd met een witte (2008 Coteaux du Tricastin, viognier van Domaine de Montine) en een rode (2006 Bourgogne, pinot noir van Burgundy Hills) wijn.
De Brillat-Savarin is een zeer romige kaas van koemelk. In het proces wordt room toegevoegd, zodat een zogenaamde “triple crème” kaas ontstaat” met een hoog vetgehalte van 75%. De Parijse kaasmaker Henri Androuët eerde met de naam de 18e-eeuwse Franse gastronoom Jean Anthelme Brillat-Savarin (1755- 1826), auteur van "Physiologie du goût, ou Meditations de gastronomie transcendante". De viognier heeft veel teveel bitters en zuren voor deze romige kaas. De kaas valt weg en wordt metalig en zoutig. De pinot noir doet het redelijk. De wijn heeft teveel zuren voor de kaas, maar het smaakprofiel (medium smaakintensiteit, minder frisse en meer rijpe tonen) lopen gelijk.
De Brie de Brebis Cardabelle (een kaas uit L’Hérault van schapenmelk met 5-6 weken rijping) gaat redelijk bij de viognier. De structuur past goed, het smaakgehalte is hetzelfde en de romigheid van de kaas past goed. Bij de pinot noir wordt de kaas strak en bitter. Ik vond de combi matig, maar de groepsprijs in deze categorie gaat naar Brie x pinot noir.

Roodschimmelkazen
Hier proefden we een jong smeuïg boerenzacht Nederlands kaasje (Le Petit Doruvael, koemelk, 3 maanden gerijpt; Doruvael = Door Ruilverkaveling Van Elders) en Le Gros Lorraine (ongepasteuriseerde koemelk uit Lorraine, 3 maanden gerijpt, 45+ vet) met 2008 Alsace, pinot gris, réserve van Gustave Lorentz en 2006 Crozes-Hermitage, “Les Meysonniers” van M. Chapoutier.
De Petit Doruvael heeft het moeilijk bij de pinot gris. De kaas valt wat weg en de wijn heeft teveel zuren. Toch voor de meesten de beste combi. De Crozes-Hermitage is mooi rijp, maar te kruidig en met teveel zuren voor de kaas. De kaas valt hierdoor wat weg. Matige combi.
Le Gros Lorraine met pinot gris is voor mij een topcombinatie. Het smaakprofiel van wijn en kaas is exact hetzelfde. Toch is deze perfecte combi niet echt spannend! Bij de Crozes-Hermitage spelen de kruidigheid en zuren weer parten.

Harde kazen
L'Étivaz (een kruidige fruitige Zwitserse bergkaas van rauwe koemelk, 1 jaar gerijpt; type Gruyère, maar wat krachtiger van smaak) en Tomme de Brebis (kaas uit Gouda van rauwe schapenmelk die 2 jaar rijping in de Auverge heeft gehad) namen het op tegen de 2006 Vouvray, sec van Château Gaudrelle en de 2007 Ribera del Duero van Prado Rey.
L’Étivaz x Vouvray kreeg de meeste stemmen (“zout en zoet mooi samen!”). Het smaakprofiel past, maar ik vond dat wijn en kaas niks voor elkaar deden en dat leverde een saaie combinatie op. De kruidige fruitige elegante Ribera del Duero haalt de smaak van de kaas juist wel op en is spannender bij de kaas.
Tomme de Brebis met Vouvray is niet spannend: mild + mild = saai en vlak. Met de Ribera del Duero gaat het het minst. Wijn en kaas vallen tegen elkaar weg en de kaas wordt zoutig(er).

Blauwschimmelkazen
Dit moest op papier een leuke flight worden. Blauw met zoet wit gaat vaak goed en Hans Melissen noemt in zijn boek “Het festijn van Kaas en Wijn” de Pink Port van Croft als dé wijntip. Die past volgens hem bijna bij alle kazen! We namen de proef op de som door de Bleu des Causses (een soort ‘nep-Roquefort, want van koemelk, 3-4 maanden gerijpt) en een Noordduits kaasje (de cremige pikante Friesisch blue, rauwmelks koe, 3-4 maanden gerijpt) te combineren met 2001 Moscatel de Setúbal van Bacalhõa en de Pink Port van Croft. Dit werd voor mij een teleurstellende flight.
De Bleu des Causses wordt te zout bij de Moscatel en de wijn valt helemaal weg. Bij de Pink Port vallen wijn en kaas beide tegen elkaar weg en de Port krijgt iets zuurstokachtigs.
Friesisch blue met Moscatel kreeg nog wel wat waardering, maar ook hier valt de kaas weg. Ook bij deze kaas valt de Pink Port weg en de combi doet niks voor elkaar. Jammer!

Oude geit
We sloten af met Pelardon (uit Cevennes van geitenmelk, 2-3 maanden gerijpt) en 10 years old tawny Port van Taylor’s. Mooie wijn, pittig kaasje. Maar de combi is het niet echt. We hadden een wat jongere Pelardon en een wat oudere harde. De jonge gaat redelijk met de Port, maar de tawny neutraliseert de oudere Pelardon volledig.

Kaas en wijn, het blijft moeilijk. Maar we hebben bewezen dat rood en Port lang niet altijd bij kaas passen. En dat niet alle zoet wit of droog wit etc. over één kam te scheren valt (wisten we natuurlijk wel). En we hebben gezien dat een zorgvuldige selectie van groot belang is voor een passende combinatie. Het komt precies bij kaas en wijn. Mondgevoel, zuren en smaakintensiteit zijn met name bepalende factoren. En tenslotte: ondanks het feit dat we met ‘Klosse’ hebben gewerkt en via het proefformulier getracht hebben met objectieve beoordelingscriteria te werken: smaak blijft een persoonlijke beleving, getuige de uiteenlopende waarderingen voor de diverse combinaties van onze – beste ervaren – proefgroep...

OESTERRECEPTJES

Het resultaat van de oesterkraakworkshop die mijn partner en ik op Valentijnsdag hadden, was dat we een paar dagen later 's avonds samen in de keuken stonden en in 'no time' 24 oesters hadden geopend. Zo'n workshop helpt dus zeker om de ziltige beestjes makkelijker te lijf te gaan.

We hebben twee receptjes uitgeprobeerd: gegratineerde oesters en pasta met oesters.

Gegratineerde oesters
Open de oesters en leg ze in een overschaal.
Snipper een bosuitje heel fijn en snij gemberbolletjes in kleine stukjes.
Leg wat bosui en gember op de oesters.
Maak een dressing van creme fraiche, Japanse sojasaus, gembersiroop en cream sherry (in elk geval zoete sherry met een flinke dosis PX erin). Giet wat dressing in elke oester.
Leg een klein plukje geraspte belegen of oude kaas op elke oester.
Gratineer in de oven 2-3 minuten. Klaar!
Eventueel kun je de oesters ook van tevoren kort in witte wijn stomen. Je hoeft ze dan niet eerst te openen. Ze zijn klaar als de oesterschelp vanzelf opengaat (net als bij mosselen).
Wijntip: milde zachte witte wijn (niet al te droog en met niet al teveel zuren, en helaas ook geen brut champagne: veel te veel zuren!) of drink er dezelfde sherry bij!

Pasta met oesters
Open de oesters en vang het oestervocht op!
Fruit een fijn gesnipperd rood uitje in wat boter.
Doe er slagroom, witte wijn, oesternat en wat vers gemalen zwarte peper bij.
Laat dit op het vuur flink indikken.
Kook ondertussen de pasta (spaghettini) 'al dente'.
Stoom op het laatst de rauwe oesters kort mee in de ingedikte saus.
Schep de saus over de afgegoten spaghettini.
Niets meer aan doen en smullen maar.
Wijntip: witte wijn met zachte zuren.

OESTERS KRAKEN



Afgelopen zondag een leuke Valentijnseditie van de oesterkraakworkshop van de Oestercompagnie gehad. Natuurlijk had ik zelf al wel eens wat oesters gekraakt, en zelfs een oesterhandschoen gekregen, maar dan nog: oesters zijn soms weerbarstiger dan je wilt. Vooral die grote Zeeuwse platte, die kreeg ik nauwelijks open. Met wat handige tips gaat het beter…!

Platte oesters en creuses
We werden verwelkomd met een lekker oestercocktailtje, een soort Bloody Mary met een oester en een flinke scheut tabasco. Wat kleine kokkeltjes stonden gereed om onze smaakpapillen wat op te warmen.

Er bestaan honderden soorten oesters. Ze behoren tot de familie van de Ostreidae en worden ingedeeld in twee hoofdgroepen: de platte Ostrea en de diepe Crassostrea. De platte Ostrea was tot in de negentiende eeuw de enige Europese oester. Toen kreeg hij concurrentie van de diepe en peervormige Crassostrea. Dat gebeurde nadat een Portugees schip met een lading Crassostrea schipbreuk had geleden in de baai van Arcachon, aan de Golf van Biskaje. Deze oesters hadden het hier erg naar hun zin. Ze nestelden zich langs de kusten van de Gironde tot de Marennes in Frankrijk. In Zeeland werd na de strenge winter van 1963, die de populatie platte oesters decimeerde, de holle Japanse oester ingevoerd, Crassostrea gigas . Wij kennen de Crassostrea als creuses. Ze zijn nu de meest verkochte Zeeuwse oesters.

Verschil in smaak en maat
De verschillen in bodem, voedingsstoffen, zoutgehalte en watertemperatuur hebben een invloed op de smaak, de vorm en de samenstelling van de oester. Bij de platte oesters is de Engelse colchester licht zilt en nootachtig, de Zeeuwse platte is peperig en wat zoeterig, de Franse belon heeft een sterke jodiumsmaak, de Bouzigues is fruitig en zout en de Marennes smaakt geraffineerd. De Ostendaise, die in de Spuikom van Oostende wordt gekweekt, heeft stevig vlees en is zilt en pittig.

Oesters zijn in verschillende maten te koop. De maten van de Creuse en de Platte Oester zijn verschillend. De maten van de Creuse worden weergegeven in Romeinse cijfers. Er zijn 4 maten Creuse, waarbij nummer I de grootste is en nummer IV de kleinste. De maten van de Platte Oester worden weergegeven in nullen (van 1 tot 6 nullen). Hoe meer nullen des te groter en duurder de oester is (maar in Frankrijk is het andersom: meer nullen, dan kleiner!).

En nu openen…
En toen kwam de eerste serie oesters, we begonnen met de Zeeuwse oester, een creuse dus. Een oestertje met een zilte strakke smaak. Die moet je op eenderde van boven openen, want daar zit de sluitspier die je moet doorsnijden. Mesje voorzichtig erin steken en langzaam naar binnen. Dan trekkende beweging maken naar je toe, waardoor je de sluitspier doorsnijdt en de platte bovenkant van de oester – zeg maar het ‘dekseltje’- er makkelijk af kunt klappen. Maak daarna met het mesje de oester zelf in de onderste schelphelft los.

Tips om oesters te openen
Stap 1: Houd de oesters met één hand tussen een dubbelgevouwen theedoek (of gebruik een ‘oesterhandschoen’) zo vast dat de platte schelp boven zit en de bolle kant onder.
Stap 2: Steek met een oestermes in het scharnier tussen de twee schelphelften. Wrik het mes voorzichtig naar binnen en maak met een korte draaibeweging de schelp open.
Stap 3: Snijd de boven- en onderschelp langs de kier losjes van elkaar. Houd de oester goed recht om te voorkomen dat het vocht eruit loopt, maar zet niet te veel kracht op de oester.
Stap 4: Verwijder de platte schelp en snijd de oesters in de bolle oesterschelpen los. Haal eventueel gruis weg. Je kunt de open oesters op een schaal met stukjes ijs leggen voor een mooi effect.

Fines de Claires
Vervolgens gingen we naar de Franse Fines de Claires. Een fijn zacht oestertje van het creuse-type met een mooie elegante smaak. In tegenstelling tot de Zeeuwse oester worden Franse oesters na de kweek vaak geraffineerd. Ze verhuizen daarvoor naar zogenaamde ‘Claires’. Dit zijn oesterputten, vaak oude zoutpannen met brak water. Hierin worden de oesters voller en vleziger, fijner van smaak en minder zout. De Fines de Claires brengen minimaal een maand en maximaal drie maanden in een Claire, bij een dichtheid van 20 oesters per vierkante meter.

Na de Fines de Claires volgde de Pousse en Claire. Dit is de ‘grand cru’ onder de Franse oesters. Hier merk je dat de smaak steeds voller en mooier wordt. De Pousse en Claire is de crème de la crème der Fines de Claires. Deze oester blijft minstens vier en maximaal acht maanden met 2 tot 5 oesters per vierkante meter. De Pousse en Claire is te herkennen aan de groeiring van kalk (dentelle) die zich als een kanten kraag rond de schelp vormt. En daar waar de Fines de Claires redelijk gemakkelijk te openen zijn, kom je met je net aangeleerde vaardigheden nergens bij dit soort oesters. Net als de Zeeuwse platte, is ook de Pousse en Claire moeilijk te openen. De tip om ‘m op eenderde van de bovenkant te openen werkt hier niet. Je ziet geen enkele ingang. Tip dus bij dit soort oesters is om het mes tegen de achterkant (‘kontje’) aan te drukken en de oester van die kant voorzichtig open te krijgen, terwijl je met de hand waarin je je oester houdt aan de achterkant van het mesje drukt om het mes er beter in te krijgen. Na wat oefenen lukte dat uiteindelijk ook.

Overigens kregen we witte wijn bij de oesters, maar bij de Pousse en Claire werd rood geschonken!? En die paste nog verrassend goed erbij ook: 2008 Alicante van Laderas de El Sequé, met monastrell - syrah - cabernet. Een sappige wijn met 13,5% alcohol, rijp fruit en een zoetje. Past dat bij oesters??? Ja dus. De volle romige Pousse en Claire doet het er goed bij. Maar ik heb de andere - ziltigere - oesters erbij geprobeerd, en dat laat dan weer nergens op! Opmerkelijk.

Aan het einde kregen we nog de Zeeuwse platte oester. Deze is ook lastig te openen, maar je wordt beloond voor alle moeite: deze oester heeft de meest verfijnde smaak onder de oesters. Die wordt omschreven als romige, minder zilt.

Tussendoor kregen we nog wat gegratineerde oesters en een oestersoepje. Al met al hadden we meer dan 20 oesters op. Bij het vertrek kreeg elk ook nog een doosje van 12 oesters mee! We zitten nu dus thuis met 24 van die beestjes en gaan vanavond oefenen met onze opgedane kennis. Eerst samen 24 oesters openen en kijken wie het beste heeft opgelet. En dan lekker peuzelen. Paar zo puur. Paar met een dressing van witte balsamico-azijn, kleingesnipperde rode ui en vers gemalen zwarte peper. Enkele gratineren (b.v. met medium sherry met crème fraiche en zwarte peper). En een pastaatje met oesters. De champagne en witte wijn staat al koud! Dat wordt weer genieten…

iPHONE LOMOGRAFIE...


















Beetje zitten fröbelen met foto's op de iPhone de afgelopen dagen. Bijgaand het resultaat. Combi van de Apps Polarize met MoreLomo.

Het woord lomografie is een samenvoeging van de naam Lomo en het woord fotografie. Lomo is de naam van een Russische camera en de fabriek waar hij gemaakt werd (Leningradskoye Optiko Mechanichesckoye Obyedinenie, ofwel Leningrad Optical-Mechanical Amalgamation). ‘Lomografie’ is echter in Wenen ontstaan. In 1991 nam de Weense student Matthias Fiegl een Lomocamera mee (een goedkoop compactdingetje, de Lmo LC-A ) van zijn reis naar Praag. Toen hij de camera gebruikte op een studentenfeestje bleek de camera een succes. Een illegale smokkelhandel van Lomo’s kwam op gang. De Lomo werd een cult-object.

De studenten besloten een Lomographic Society op te richten en ze legden binnen die society tien regels vast:
1. Neem je altijd Lomo mee, waar je ook naartoe gaat
2. Gebruik hem dag en nacht
3. Je Lomo is een deel van je leven
4. Maak foto’s zonder door de zoeker te kijken
5. Kom zo dichtbij als mogelijk is
6. Denk niet na
7. Wees snel
8. Probeer het niet onder controle te houden
9. Wees verrast
10. Negeer al deze regels

Juist door consequent vast te houden aan goedkoop en laagwaardig, werd lomografie een non-conformistisch tegenwicht voor de reguliere fotografie. Met je Lomo schiet je foto’s (lomo’s geheten) vanaf je heup, zonder precies te zien wat je schiet, zodat je jezelf verrast met het resultaat. Snapshots pur sang dus, met ‘fun’ als belangrijk element.

Eind jaren ‘90 was lomografie op zijn populairst in Nederland, maar is nog steeds populair. Een internationale vereniging zorgt sindsdien voor de promotie van de Lomo, en 'ambassades' vertegenwoordigen de lomografen per land (Nederland is hier overigens een blinde vlek). En het kon niet uitblijven: LOMO voor de iPhone! De camera van de iPhone is sowieso vreemd genoeg niet al te best. Lomo is dus eigenlijk best geschikt om nog iets leuks van je slechte foto’s op de iPhone te maken! Fun staat nog steeds voorop, en je hebt je iPhone toch altijd bij je, dus ook aan die behoefte wordt voldaan. En nu mensen via twitteren, fotosite Flickr en blogs sowieso steeds meer hun dagelijkse leven beschriijven en (fotografisch) vastleggen, is Lomo en de iPhone de logische combinatie.

Het e-mailadres van de hoofdzetel van de Lomographic Society in Wenen is: lomo@blackbox.at. De vereniging heeft een site op http://www.wien.at/lomo/. Zie ook http://www.lomography.com/

Don't think, just shoot...

Sociale netwerken werken!
De eerste grote Linkedin wijnproeverij van Kleine Wijn Importeurs is een feit! Nu is er dus toch iets moois ontstaan uit social media...

En Beatrix in haar kersttoespraak maar aangeven dat je achter je scherm geen echt contact krijgt: "(...) Je spreekt elkaar zonder gesprek, je kijkt naar elkaar zonder de ander te zien. Mensen communiceren via snelle korte boodschapjes. Onze samenleving wordt steeds individualistischer. (...) We moeten trachten een weg terug te vinden naar wat samenbindt. (...) Om te kunnen mee-leven is tastbare nabijheid nodig. Echt contact ontstaat in daden en woorden. Taal is onmisbaar bij het opbouwen van vertrouwen. Maar wie het gesprek niet aangaat, sluit zichzelf uit. Zo kan een middel om mensen tot elkaar te brengen ook een barrière zijn voor wie niet begrijpt en niet begrepen wordt. De moderne technische mogelijkheden lijken mensen wel dichter bij elkaar te brengen maar ze blijven op 'veilige' afstand, schuilgaand achter hun schermen."

Contact is er nu dan toch voortgekomen uit mensen die met elkaar achter schermpjes communiceren: Veertig wijnkopers, kleine zelfstandige importeurs, houden zondag 11 en maandag 12 april gezamenlijk een proeverij in het Groothandelsgebouw (Engels) in Rotterdam. De proeverij wordt georganiseerd door wijntijdschrift Perswijn. Het is de eerste grote professionele wijnproeverij opgezet via het sociale netwerk Linkedin. Op de proeverij laten de importeurs hun wijnen proeven aan consumenten (zondag) en aan vakhandel en horeca (maandag).

Kleine Wijn Importeurs
De kleine Wijn Importeurs (KWI) bieden wijnliefhebbers en professionals iets bijzonders: ze werken met kleine producenten, die veel aandacht besteden aan terroir, de smaak van de regio. Door de kleine schaal van een KWI – meestal zijn het eenmanszaken met minder dan 75.000 flessen import - kan de importeur bovendien veel persoonlijke service leveren. De wijnen zijn uniek en niet op grote schaal verkrijgbaar. Het traject van wijngaard naar consument is kort. De meeste importeurs hebben zich gespecialiseerd in een land of een streek, waarin ze thuis zijn. Ze zijn allemaal anders, de passie en gedrevenheid is bij iedereen hetzelfde.
Op het evenement laten ongeveer veertig importeurs hun wijnen proeven. Sommige deelnemers richten zich alleen op consumenten, anderen op horeca en winkels en sommigen op allebei. Daarom worden twee proeverijen gehouden: zondag 11 april is bestemd voor consumenten, maandag 12 april zijn horeca en vakhandel van harte welkom.

Dit wordt de eerste professionele, openbare LinkedIn-proeverij! Voor de LinkedIn groep Kleine Wijn Importeurs, zie http://www.linkedin.com/groups?home=&gid=2482558