VINISSIMAblog

VINISSIMA’S KEUZE…
ZOMERSE WIJNEN EN DRUIFJES, DEEL 2:
KERNER, het kleine broertje van de riesling

Vandaag vervolg ik mijn serie over lekkere en bijzondere druivenrassen en wijnen met een tamelijk onbekend druivenras, de kerner. Kerner geeft een lekkere frisse wijn. Ideale zomerwijn dus (als je 'm te pakken kunt krijgen...).

WE S 2530
Kerner is in 1929 in het Duitse proefstation Weinsberg gekruist door Dr. August Herold. Het ‘kleine broertje van de riesling’, dat aanvankelijk de aanduiding WE S 2530 had, is een kruising van de rode trollinger (schiava rossa) x riesling. In 1969 werd het ras officieel erkend en kreeg het de huidige naam: Kerner, naar de dichter Justinus Kerner (1786-1862). Kerner was arts in Weinsberg, wijnliefhebber en dichter van onder meer enkele wijngedichten. Van zijn hand komen het gedichten als “Wanderlied” ("Wohlauf noch getrunken den funkelenden Wein") en “Trinklied im Juni”, een lofzang op Duitse wijn.

Neuzüchtung
Het ras viel meteen in de smaak bij Duitse wijnbouwers omdat het een aantal voordelen heeft ten opzichte van de riesling. Het kan hoge opbrengsten geven (10-15% meer dan riesling), kan aangeplant worden op alle bodemtypes en houdt van een beetje vrijheid, zodat de wind vrij door de stokken kan waaien. Een lange rijpingstijd tot ver in het najaar maakt een mostgewicht (het suikergehalte van de druif bij de pluk) mogelijk die hoger ligt dan die van riesling. Kerner behoort tot de zogenaamde Duitse ‘Neuzüchtungen’. Neuzüchtungen zijn er sinds begin vorige eeuw in de Duitse wijnbouwscholen en proefstations, zoals Geisenheim, Geilweilerhof en Weinsberg. Ze baseren zijn niet meer op spontane kruisingen maar op een wetenschappelijk genetische aanpak. Kerner behoort – samen met bijvoorbeeld müller-thurgau en de rode dornfelder - tot de beste en succesvolste van deze nieuwe kruisrassen.

Top10
Van kerner worden nu wijnen aangeboden op alle kwaliteitsniveaus tot Spätlese aan toe, zelfs in de vorm van droge Sekt. In 1964 was er in Duitsland nog maar een aanplant van 5ha. Dertig jaar later kwam de aanplant op een hoogtepunt (7.800 ha in 1992). Daarna is de aanplant weer gedaald, mede omdat rode rassen in Duitsland steeds populairder worden. Nu is er nog maar 4.250 ha aan aanplant. Maar vergis je niet: dit tamelijk onbekende witte druivenras heeft zich stiekum en ongemerkt in de top10 qua aanplant weten binnen te dringen en beslaat inmiddels de 8e plaats en circa 4% van het wijngaardareaal! Kerner wordt veel aangeplant in Rheinhessen en de Pfalz, maar ook in bakermat Württemberg en een beetje in gebieden als Nahe, Mosel, Franken en Sachsen. Daarnaast vind je het ras tegenwoordig ook in Noord-Italië (het ras heeft in 1993 zelfs een DOC-status gekregen in Alto Adige!), Engeland en Japan en zelfs in Zuid-Afrika. In Duitsland is het vaak een goede partner in blends (zoals de bekende Liebfraumilch, een lichtzoete blend van riesling, müller-thurgau, silvaner en kerner), maar puur is de druif op z’n best.

Fris en levendig
Duitsers noemen de wijnen van kerner ‘rassig’. Kerner-wijnen zijn altijd fris, elegant, aromatisch en hebben levendige fruitige zuren. Ze smaken naar groene appel, limoen, grapefruit, meloen, witte perzik en varen, soms zelfs met subtiele muskaatachtige tonen. Ze hebben iets mildere zuren dan de riesling, maar de zuurgraad is nog altijd verkwikkend te noemen. De kerner is sowieso riesling-achtig; geen wonder met riesling als een van de ouders! Maar het ras moet jhet stellen zonder diens kwaliteit en diepgang, hoewel kerner zeer wel in staat is om aangename volle wijnen op te leveren.

Dorstlessend
Combineer de (half)droge kerner met lichte (voor)gerechten. Vis- of groenteterrines doen het goed, frisse zomersalades ook, evenals vis, gevogelte, kalfsvlees, asperges en milde kazen. De fruitig-zoete Spätlese is heerlijk bij desserts op basis van appel. Of geniet van kerner gewoon als frisse dorstlessende zomerwijn, op het terras in het zonnetje…

Justinus Kerner: 'Trinklied im Juni'

Was duftet von des Berges Haupt
So tief ins Tal hinab?
Die Rebe ist's, die neubelaubt
Sich blühend hebt am Stab.

Was regt sich in des Hauses Grund,
In den Gewölben tief?
Der Wein ist's, der in Fasses Rund
Schon längst gebunden schlief.

Die Blüte hat ihn aufgeregt,
Der Duft im Heimatland,
Daß er, von Sehnsucht tiefbewegt,
Will sprengen jetzt sein Band.

Zwingherren, Freunde, sind wir nicht,
Bringt die Pokale her!
Und laßt den Armen jetzt ans Licht,
Wie er es wünscht so sehr!

Und singend hebt dem Berge zu
Den schäumenden Pokal:
»Befreier, siehst die Heimat du
In Duft und Sonnenstrahl?«

Seht, wie mit tausend Augen er
Die Heimat schaut entzückt,
Aus der die Rebe blütenschwer
Ihm in die Augen blickt!

Er braust, er singt: »Willkommen du,
O Heimat voller Licht!
Und jetzt, ihr Lieben! trinkt nur zu!
Ich bin der letzte nicht!«

Du edler Saft! du dringst mit Macht
Uns in das Herz hinein!
Wohlan! stoßt an! du sollst gebracht
Der teuren Heimat sein!

Und dem, der irrt am fremden Strand,
Und dem in Kerkernot,
Daß ihm erschein' sein Heimatland
Wie dir noch vor dem Tod.