CHAMPAGNE OR NOT CHAMPAGNE…?
Het kleine bubbel-ABC

De wijnmagazines staan weer vol met bubbellijstjes. Top10 beste champagnes, top 10 beste mousserend etc. De wijnwebsites en tweets van wijnliefhebbers stellen weer die ene vraag die in Nederland altijd aan het einde van het jaar gesteld wordt: champagne of niet…?

2009 was het Jaar van de Prosecco. (…) 2010 had het jaar van de cava moeten worden, maar die doorbraak zie ik nog niet zo. Misschien volgend jaar…? Dus de vraag wat we met Oud & Nieuw opentrekken blijft. Maar hoe maak je nou je keuze? Champagne heeft steeds meer concurrenten, als je daar überhaupt van kunt spreken, want wat mij betreft staat elke wijn op zichzelf en heeft een eigen gebruiksmoment en eigen liefhebbers. Voor elke gelegenheid, beurs, moment, gezelschap en smaakvoorkeur wat, zullen we maar zeggen.

Champagne & Co.
Even een klein rondje bubbels, want de keuze is groot...

(…)

Het hele artikel met een overzicht van champagne & Co. en de keuze die u kunt maken uit tal van verschillende soorten bubbels is vandaag verschenen als BTG Angel column op www.ByTheGrape.com.
Lees meer op ByTheGrape (column) >>>

WAT TE ETEN BIJ CHAMPAGNE EN SPRANKELEND?
Een klein ABCtje over bubbels bij spijzen -

Op 1 januari gaan om 00.00 uur weer de champganekurken knallen. Voor die ene keer mag het in calvinistisch Nederland, dat de rest van het jaar de champagne behoorlijk laat staan. Eén glas per jaar gemiddeld, tegenover 9 glazen bij onze zuiderburen!? We drinken liever de goedkopere prosecco of een cava uit de aanbieding. Maar we noemen het stiekum champagne, want alles dat bubbelt is voor de meeste Nederlanders champagne. Maar wat eten we erbij?

Oliebollen
Op oudejaarsavond eten we steevast en traditiegetrouw oliebollen, en daarbij serveren we bubbels. Dat de helft van Nederland de champagne dan niet lust (“yak, te zuur!”), is niet zo vreemd. Oliebollen zijn zoet, champagne heeft een hoge zuurgraad. Dat past dus helemaal niet bij elkaar! Niet meer doen dus. Wat dan wel? Hieronder volgt een kort spijs-bubbel-overzicht. Het is niet meer dan een leidraad, want je kunt het beste zelf proeven wat je wel en niet lekker vindt!

Tips
Wel een paar algemene opmerkingen vooraf. Er is meer dan champagne. Champagne komt uit Frankrijk, uit de streek Champagne! Maar in allerlei andere Franse streken en andere landen worden ook prima mousserende wijnen gemaakt. Allemaal verschillend. Belangrijk bij je keuze is vooral dat wijn en spijs in balans zijn. Qua zoetheid, zuurgraad, kracht, verfijndheid, complexiteit, hoofdaroma’s (frisse stijl, notig, notig, citrus, fruitig etc.), smaakgehalte (veel of weinig) etc. Zoete en/of pittige gerechten dus bij een mildere of zoetere wijn. Een verfijnd gerecht verdient ook een elegante wijn. Een krachtig gerecht verdient een krachtige wijn. Etc.

Van droog naar zoet…
Even uitgaand van de verschillende types champagne, kun je de volgende gerechten serveren.
Zéro dosage (geen suiker toegevoegd) en Ultra Brut zijn strakdroog en passen bij oesters en sushi sashimi.
Brut is droog, verkwikkend, soms wat kruidig en heeft vaak appel en briochetonen. Prima bij recepties en als aperitief (als je de lichtere types neemt). Past ook bij lichte salades, (omelet met) gerookte zalm, rivierkreeftjes, coquilles, kip, parelhoen en kwartel, blinis met zalm en kaviaar en jonge geitenkaas.
Sec is rond en zacht. Dit is lekker bij salade met gerookte kip en mango, licht gebraden gevogelte met paddestoelen, gekonfijte eendenborst, Marokkaanse/Aziatische pikante gerechten, witschimmelkazen, frisfruitige desserts, vlaai en sorbetijs.
Tenslotte de mollige ronde Demi-sec. Die is zoet en fruitig en is goed te combineren met bijvoorbeeld vettige gerechten als pâté, gebakken kalfszwezerik, pittige (blauwe) kazen, veel desserts zoals aardbeien(mousse) en sabayon.

Speciale soorten
Daarnaast heb je de speciale champagnes.
Blanc de blancs is van alleen witte druiven (bij champagne: chardonnay). De wijn is licht en levendig met bloemen, gist, citrus en noten. Past bij dimsum, gerookte zalm, zeevruchten, soufflés en citrusdessert.
Blanc de noirs is van alleen rode druiven (bij champagne pinot noir en pinot meunier). De wijn heeft krachtige roodfruittonen en past bij ganzenlever met toast, gevogeltetajine met couscous, kalfsvlees met tonijnsaus, coq au vin en harde kazen.
Brut rosé is elegant met tonen van rood fruit. Drink ‘m bij kreeft, rivierkreeftjes, gepocheerde zalm, lam, risotto met garnalen, wildpastei, carpaccio, zomerse lunchgerechten met verse aardbei of een zachte witschimmelkaas.
De Millesimé komt van één jaargang. De wijn is gistig, heeft rijpere tonen en is complexer. Hierbij passen vergelijkbare gerechten als bij de brut, maar gerechten mogen complexer van smaak zijn. Krab- of kreeftsoufflé, rijpe kazen als Reblochon. Jong past ie bij schaaldieren. Gerijpter past mooi bij risotto met truffel, kalfsragout, gevogelte in saus, vlees als kalf, konijn, ree, zwijn, lam.
Prestige cuvées zijn topcuvées van een huis uit één uitstekend jaar. Het zijn uitgesproken en complexe wijnen. Zet ze in bij verfijnde gerechten, pure kreeft, delicaat gevogelte, kalfstournedos Rossini (met truffel en ganzenlever), of bewaar ze voor een speciaal moment!

Details tellen!
Maar er zijn nog veel meer mousserende wijnen dan champagnes! Cava, crémant, Sekt, Vonkelwijn, spumante. Droog, zoet, rosé, zelfs rood en gerijpte stijlen. Elk van die wijnen hebben hun eigen inzetbaarheid. Probeer ze eens lekker uit! Hieronder wat suggesties, maar de optimale wijn-spijs combinatie hangt altijd af van de details!

Spijs en sprankelend…
• Aardbeien (1 aardbei in je glas) > zoete mousserende wijnen, b.v. Asti Spumante of sec champagne
• Aperitief > alle droge tot een tikje zoete mousserende wijnen, zoals brut champagne, prosecco, cava, crémant, Sekt etc.
• Aziatische of Chinese gerechten (mits niet té pittig) > brut champagne of millesimé champagne
• Aziatische of Thaise gerechten met wat kruidigheid en pittigheid > extra dry cava
• Blinis met zalm en kaviaar > brut champagne
• Champignons/paddestoelen > notige champagne, brut champagne
• Chocolade: rode zoete bubbels zoals Brachetto d’Acqui of Sparkling Shiraz
• Crèpes > zoet mousserend zoals Asti
• Dessert met wit fruit (b.v. peer) of perzik > Asti Spumante, Moscato d’Asti, Clairette de Die of demi-sec champagne
• Dessert met rood fruit: demi-sec champagne, Bugey-Cerdon (zoete rosébubbel), rode zoete bubbels zoals Brachetto d’Acqui of Sparkling Shiraz
• Dessert(buffet): sec champagne, Moscato d’Asti, Clairette de Die
• Duif > rosé champagne of blanc de noirs champagne
• Foie gras: een milde champagne zoals sec of demi-sec champagne
• Fruits de mer > ultra brut of brut champagne
• Fruit(salade): Moscato d’Asti
• Gevogelte zoals parelhoen, patrijs en kwartel: Duif > rosé champagne of blanc de noirs champagne
• Gevogelte, pâté > sec champagne, rosé champagne (zacht)
• Indiase gerechten > millesimé rosé champagne
• Jacobsschelpen > > brut champagne
• Japanse gerechten > (extra) brut champagne of blanc de blancs champagne
• Kaas, blauwschimmel > demi-sec champagne
• Kaas: Beaufort, Gruyère, Emmental > jonge non vintage champagne
• Kaas: Brie de Meaux > brut of sec champagne
• Kaas: Chaource > brut of sec champagne
• Kaas: Époisses > sec of demi-sec champagne
• Kaas: geitenkaas > brut champagne, blanc de blancs champagne
• Kaas: Langres > demi-sec champagne
• Kalfszwezerik > millesimé champagne
• Kaviaar: zéro dosage of ultra brut of brut champagne
• Krab > > brut champagne, rosé champagne, millesimé champagne
• Kreeft > brut champagne, rosé champagne, millesimé champagne
• Lam > krachtige rosé champagne


• Oesters > zéro dosage of ultra brut champagne, blanc de blancs champagne
• Oliebollen > demi-sec champagne, prosecco, Moscato d’Asti
• Ontbijt > alle droge mousserende wijn (brut champagne, crémant, cava, Sekt, Vonkelwijn, Spumante etc.)
• Patrijs > rosé champagne of blanc de noirs champagne
• Receptie > niet al te uitgesproken en niet al te droge mousserende wijn (iedereen moet ervan houden): champagne brut of feestelijke rosé champagne
• Rijst (paëlla, risotto) > cava
• Risotto met paddestoelen > notige champagne, brut champagne
• Salade, licht > brut champagne
• Sushi > zéro dosage of ultra brut champagne
• Tapas zoals gevulde champignons, olijven, geroosterde gezouten amandelen > cava
• Terrasje > prosecco, cava, crémant, brut champagne, rosé champagne
• Vis: garnalen, krab, kreeft > brut champagne, rosé champagne, millesimé champagne
• Vis, gegrild > blanc de noirs champagne
• Vis, vet > brut champagne, brut cava
• Vis met romige saus > -
• Vlees (rood) > liever niet
• Vlees (kalf) > rosé champagne of een krachtige blanc de noirs champagne
• Vlees (varken) > cava, brut champagne
• Zalm, gerookt > blanc de blancs champagne, brut champagne

Santé en bon appetit! Salute e buon appetito!

Vinissima’s
Truffeltips &
Truffeltrivia –

Truffels… het is nu de tijd! Zwarte truffels en witte wintertruffels zijn nu vers te koop in de speciaalzaak. Heerlijk over risotto of pasta of bijvoorbeeld in kalfshaas of kip. En lekker met winterse wijnen als Barolo.

Afgelopen maand was Vinissima in Piemonte en genoot er diverse keren van heerlijke truffelmaaltijden. Vinissimablog heeft nu een serie truffeltips en truffeltrivia verzameld om deze exclusieve lekkernij wat meer bekendheid te geven.

#truffel tip 1:
Zwarte truffels mag je vlak voor einde kort meekoken. Neem de helft, in reepjes/snippers. Schaaf de andere helft rauw over gerecht.

#truffel tip 2:
De delicate witte truffel kook je nooit mee! Deze schaaf je na opdienen van het gerecht meteen erover.

#truffel tip 3:
Voor het schaven van verse truffels kun je het beste een speciaal in dikte verstelbaar truffelschaafje gebruiken. De schijfjes worden dan ragfijn en zo geniet u het meeste.

#truffel tip 4:
Bewaar verse truffel onderin koelkast in groentelade. Maar liever niet op rijst, dat onttrekt vocht aan de truffel! Hoewel de rijst wel lekker naar truffel smaakt op die manier...

#truffel tip 5:
Als je verse truffel vlakbij verse eieren bewaart, krijgen de eieren wat truffelsmaak.

#truffel tip 6:
Na de oogst blijven verse truffels nog ca. 2 weken houdbaar, mits koel (4-6 graden) bewaard op een bedje van aarde of zand.

#truffeltip 7:
Zwarte truffels worden het hele jaar door gevonden. Witte truffels alleen van september t/m januari.

#truffel tip 8:
Witte truffels worden van september t/m januari gevonden. De beste kwaliteit is in november en december. Nu dus kopen!

#truffel tip 9:
Verse truffels worden maar op enkele plekken in de wereld gevonden, zoals Piemonte en Umbrië (It), Périgord (F) en Castellón en Turuel (Spanje) of voormalig Joegoslavië.

#truffel tip 10:
Truffels zijn te vinden in schrale, onvruchtbare dorre streken, b.v. van kalk- of zandgrond.

#truffel tip 11:
Truffels zijn ondergrondse zwammen. Witte truffels zijn te vinden omder sommige bomen, zoals eik, hazelnootboom, populier, beuk en linde. Zwarte alleen onder eiken.

#truffel tip 12:
Er zijn honderden soorten truffels. De meeste (familie Terfezuaceae) zijn oneetbaar. Die van de Tuberaceae zijn eetbaar. Dat zijn maar een paar soorten.

#truffel tip 13:
In Frankrijk bestaan 2 soorten zwarte truffels: de Tuber brumale (wintertruffel, nov t/m mrt) en de Tuber melanosporum (périgordtruffel, nov t/m mrt).

#truffel tip 14:
In Piemonte oogst men ook de beroemde Tuber magnatum pico (witte wintertruffel uit Alba, sept t/m jan).

#truffel tip 15:
Naast Franse en Italiaanse truffels zijn er in 1994 ook Chinese wintertruffels (Tuber indicum, okt t/m feb) ontdekt. Deze hebben echter weinig aroma!

#truffel tip 16:
China kent nog twee truffelsoorten: de Tuber himalayensis en de (vooralsnog naamloze) Chinese witte zomertruffel.

#truffel tip 17:
De witte wintertruffel uit Piemonte brengt vaak wel 3-5x zoveel op als de Franse zwarte périgordtruffel. Hij is delicaat en verliest z’n karakteristieke aroma bij verwarming. Eet deze truffel daarom rauw!

#truffel tip 18:
Was truffel niet met water! Boen het zand er voorzichtig af met een vochtig fijn borsteltje.

#truffel trivia 19:
Truffeljagers worden ‘trifulau’ genoemd. Het beroep gaat soms van generatie op generatie, met een eigen stukje bos om te jagen.

#truffel trivia 20:
Vroeger gebruikte men voor de truffeljacht vrouwtjesvarkens (truffel lijkt op de geur c.q. sexuele lokstof van mannetjesvarken). Maar varkens lusten graag truffels en eten ze op. Niet handig dus.

#truffel trivia 21:
Tegenwoordig gebruikt men voor de truffeljacht steeds vaker speciaal opgeleide honden. Voordeel: honden eten de truffels niet op.

#truffel trivia 22:
Truffels worden ook gevonden met behulp van vliegen. Men bekijkt het gedrag van bepaalde soorten vliegen, die de truffel zoeken om hun eitjes in te leggen. Wordt nog maar sporadisch gedaan.

#truffel tip 23:
Je kunt zelf truffelolie maken. Snippers stukjes verse truffel in olijfolie. Max. twee weken te bewaren!

#truffel tip 24:
De gangbare truffelolie die in winkels en supermarkten verkregen kan worden, bevat zelden echte truffel (hooguit om juridische redenen een flinter), maar wel chemische smaakstoffen. Zorg dus dat je truffelolie bij een goede handelaar/speciaalzaak koopt.

#truffeltip 25:
De beste garantie voor een kwalitatief goede truffel is een betrouwbare truffelverkoper. Truffels moeten voelen als een stevig rubber balletje.

#truffel tip 26:
Je herkent een goede zwarte truffel pas aan de binnenkant: zwart doorsneden met fijne witte adertjes, met duidelijk contrasterend wit en zwart.

#truffel tip 27:
Bij te rijpe zwarte truffels worden de witte adertjes kleiner.

#truffel tip 28:
Je kunt prima truffels invriezen. Ze verliezen dan wel hun stevige structuur, maar behouden hun aroma redelijk.

#truffel tip 29:
Als je truffels invriest verdwijnen de adertjes. Maak truffels niet in op olie/alcohol! Op olie bederven ze, in alcohol verdwijnt het aroma.

#truffel tip 30:
Hoeveel truffel per persoon per gerecht? Reken op ca. 5 à 10 gram per persoon. Ondanks de relatief hoge prijs voor (verse) truffel, is dat dus best te doen. Maar je kunt het zo bont maken als je zelf wilt...

#truffel tip 31:
Truffel & koken 1:
Eenvoudige bereidingen passen het beste bij truffels. Geschaafd over roerei, risotto of verse pasta met boter. Parmezaanse kaas erover en klaar! Het is ook heerlijk met carpaccio.

#truffel tip 32:
Truffel & koken 2:
Steek eens plakjes truffel in kalfshaas of kip(filet) en gaar het gerecht in de oven.

#truffel tip 33:
Truffel & koken 3:
Snij kleine reepjes of stukjes truffel en kook die aan t eind mee in de saus. Schaaf evt. nog wat rauwe plakjes op t gerecht.

#truffel tip 34:
Truffel bevat veel natuurlijk glutaminaat. Dat vindt je ook in bijvoorbeeld Parmezaanse kaas, tomaat en ansjovis. Deze Italiaanse ingrediënten geven je daardoor een ‘umami’-gevoel. Umami is ‘de vijfde smaak’, naast zoet, zuur, zout en bitter. Je kunt de umami-factor als ‘yummie’ of ‘lekker’ omschrijven.

#truffel tip 35:
Truffel wordt ook wel verwerkt in pecorinokaas, salami of pâté. Dat geeft de gerechten een heerlijke smaak.

#truffel tip 36:
Bij truffelgerechten passen aardse rode wijnen uit Piemonte: Barolo of Barbaresco van nebbiolo, Barbera d'Alba/Barbera d'Asti. Of rode top-Bourgogne.

#truffel tip 37:
Drink bij truffel met foie gras zoet, bv Sauternes, Jurançon of Elzasser vendange tardive.

#truffel tip 38:
Truffels zijn vruchten van de zakjeszwam die vlak onder de grond zitten Is een zwam die onder de grond op de wortels van bomen groeit.

#truffel trivia 39:
Op 1 december 2007 kocht de Macause casinohouder Stanley Ho op een veiling in Florence de duurste truffel ooit. Een witte truffel van 1.497 kilo voor $330.000 dollar (€225. 000). Cristiano Savini en hond Rocco vonden de truffel in de buurt van Pisa.

#truffel trivia 40:
Truffels duur? Dat verschilt. De prijs van truffels kan wekelijks sterk variëren. Bij de truffelmarkt werkt het marktmechanisme. Groot aanbod = lagere prijs; klein aanbod = hogere prijs. Afhankelijk van de soort en de periode kan de prijs per kilo variëren van enkele honderden tot 2.000 à 3.000 euro per kilo.

#truffel trivia 41:
Zaterdags wordt op de truffelmarkten (b.v. in het Franse Richerenc of het Italiaanse Alba) bekend wat de vraag voor de komende week is. Dat beïnvloedt de prijsontwikkeling tijdens het weekend. De prijs kan dus in enkele dagen sterk variëren, maar maandag om 13.00 uur staat die vast voor de rest van de week.

#truffel trivia 42:
Het Duitse woord Kartoffel (aardappel) is afgeleid v/h Italiaanse tartufo (truffel) vanwege de uiterlijke gelijkenis met de witte truffel.

#truffel trivia 43:
De zogenaamde truffelaardappel (vitelotte noir) heeft niets met truffels te maken. De paarse aardappel dankt zijn naam aan het uiterlijk dat aan een zwarte truffel doet denken.

#truffel trivia 44:
De 18e eeuwse Franse gastronoom Brillat-Savarin noemde de truffel de "zwarte diamant van de keuken".

Vinissima's truffeltips & truffeltrivia mogen overgenomen worden. Wel graag met verwijzing naar Vinissimablog.

Eet smakelijk! Buon appetito!

Vinissima’s CHAMPAGNEWEETJES,
deel 6 -





Wist u dat …


 de champagnecoupe naar verluiden is gevormd naar de borst van Marie Antoinette?
 de flûte (slank tulpvormig glas op hoge voet) echter de beste glasvorm heeft, omdat hierin de mousse langer stand houdt en het aroma beter tot z’n recht komt?
 je champagne ook kunt openen met een sabel? Deze kunst heet sabreren (van het Franse woord voor sabel: sabre). De oorsprong ligt vermoedelijk bij de Napoleontische soldaten die tijdens de oorlog in Rusland te paard op deze manier hun flessen openden.
 de ideale drinktemperatuur van champagne rond de 8 à 9ºC ligt? Hou voor een betere champagne een wat hogere temperatuur aan dan voor een eenvoudigere. Het beste kun je de champagne een half uurtje in een koelemmer met ijswater (ijsblokje + water) doen of leg de champagne een uurtje voor het drinken in de koelkast.
 de Champenois de bubbels in de flessen oorspronkelijk als fout zagen? Door de koude winters werd de gisting vaak vroegtijdig gestopt voordat alle suiker in de wijn in alcohol was omgezet. De slapende gistcellen kwamen in het voorjaar weer tot leven en als de wijn voor die tijd gebotteld werd, ontstond een bom: menige fles ontplofte als de gisting op gang kwam. Overlevende flessen bevatten onwenselijke bubbels. Ook Dom Pérignon trachtte de bubbels aanvankelijk te beperken. Tot hij ontdekte dat dit de redelijk zure wijn iets extras gaf: “Komt kijken, broeders, ik zie sterren in mijn glas…!”
 de Benedictijner monnik Dom Pérignon (1638-1715) algemeen als de uitvinder van de champagne te boek staat, maar dat deze eer wellicht toekomt aan de Engelsen? Niet-mousserende (althans: niet als mousserend beoogde) wijn uit de Champagne was populair bij de Engselsen medio de 17e eeuw. De wijn werd vervoerd in houten vaten en werd dan gebotteld. De Engselsen beschikten echter over sterker glas en de gebottelde flessen ontploften daardoor minder snel als de gisting in het voorjaar in de fles weer tot leven kwam. De opnieuw op gang gekomen gisting gaf bubbels en bij het openen van de flessen ontdekten de Engelsen als een van de eersten dat dit best lekker was! De Engelsen gingen op zoek naar het geheim van de bubbels. Zo ontdekte de Engelse scheikundige Christopher Merrit in 1662 dat het toevoegen van suiker voor het bottelen kan leiden tot een mousserende wijn. `Door deze ontdekking claimen de Engelsen de uitvinding van champagne nog voordat dit in de streek Champagne werd bedacht, want Dom Pérignon schijnt dit proces pas zes jaar later ontdekt te hebben.
 Dom Pérignon veel verbeteringen heeft uitgevoerd die ook tegenwoordig nog bijdragen aan de kwaliteit van champagne? Zoals snoeimethoden, de manier van persen, de gebruikte druivensoorten en het principe van wijn samenstellen uit meerdere ‘cuvées’ (de assemblage!).
 ook weduwe Clicquot heeft bijgedragen aan de naam en faam van champagne. Haar keldermeester ontdekte de ‘liqueur de tirage’ (de toevoeging voor het op gang brengen van de 2e gisting op fles). Veuve Clicquot zelf was een echte marketeer. Ze deed het goed op de Russische markt. Op gegeven moment ging zelfs 70% van de wijn naar Rusland, waar sjampanski in die tijd zelfs bekend stond als soortnaam ‘Clicquovskoje’! Ze bedacht het bekende ‘Yellow Label’ waardoor een flesje Veuve Clicquot al van verre te herkennen is door het afvallend gekleurde etiket. Slim. En de ‘riddling table’, de voorloper van de remuage in de schuine pupitres, werd door haar bedacht. Hierdoor komen de gistresten van de tweede gisting onderin de flessenhals en kunnen makkelijker verwijderd konden worden.

Eerder verschenen Vinissima’s CHAMPAGNEWEETJES op 22 en 26 februari (deel 1 en 2), 5 maart (deel 3), 23 april (deel 4), 4 juni (deel 5).

#GENOD | Genootschap der Vergeten en Onbekende Druifjes:
nu als LinkedIn groep beschikbaar! -

Iedereen kent chardonnay, sauvignon blanc, cabernet sauvignon, pinot noir en syrah. Ook de grüner veltliner doet z’n opmars en treedt toe tot het rijtje bekendere druivenrassen. Arneis en Bourboulenc kennen al minder mensen. En bij de Italiaanse pecorino en grillo, de Portugese doña branca en uva cão of de Georgische saperavi en khikhvi wordt het al lastiger. Maar wie kent de Italiaanse lacryma di morro en nerello mascalese, de Hongaarse kövérszölö, de Georgische kharistvala kolkhuri en tskhenisdzudzu apkhazuri, of de Chinese beishun en de Japanse koshu…?

Authentiek
Ik ben een liefhebber van inheemse en authentieke druivenrassen. Italië kent alleen al 307 rassen voor kwaliteitswijn! Portugal heeft honderden druivenrassen en staat net als Italië bekend om z'n grote diversiteit en wijnboeren die graag werken met lokale rassen die verder nergens aangeplant worden. Georgië spant de kroon met 521 beschreven druivenrassen! En zo zijn er nog wel meer landen waarvan we de vitis vinifera-rassen nauwelijks kennen. Ik noem alleen maar Hongarije, China en Japan. Hybride nieuwkomers tel ik hier voor het gemak even niet mee.

Proeverijen
Zou het niet eens leuk zijn om deze onbekende druifjes te proeven? Daarom heb ik afgelopen vrijdag het Genootschap der Vergeten en Onbekende Druifjes | GENOD opgericht. Heel modern per twitter natuurlijk. En ik kreeg al meteen reactie van followers dat ze wilden meedoen! Daarom is er vanaf vandaag een heuse LinkedIn groep voor dit Genootschap ingericht. Hier kunnen deelnemers met elkaar discussiëren over onbekende rassen en hun kennis delen. Maar GENOD moet vooral ook resulteren in een serie leuke en boeiende proeverijen waarbij we er telkens samen voor zorgen dat we een aantal onbekende druivenrassen op de proeftafel krijgen!

LinkedIn
De groep is bestemd voor wijnprofessionals en wijnliefhebbers met een (voor)liefde voor authentieke, inheemse en bijzondere druivenrassen en ongewone wijnen. Commerciële activiteiten horen er niet in thuis. Het gaat erom dat we samen nieuwe ontdekkingen doen. Hoewel we natuurlijk best graag van importeurs horen die een gek druifje in huis hebben gehaald... GENOD geeft graag een reactie terug...!

Benieuwd? Zie de LinkedIn groep GENOD | Genootschap der Vergeten en Onbekende Druifjes:
http://www.linkedin.com/groups?about=&gid=3700058&trk=anet_ug_grppro

Berberana Night: supermarktwijn bij topchef -

Een ambassadeur die zich laat verleiden om een feestje van een Spaanse supermarktwijn ‘op te leuken’!? Wow, dat zegt wel wat! In aanwezigheid van de Spaanse ambassadeur Juan Pratt y Coll vond op 9 september jl. ‘Berbarana Night’ plaats. Berberana Night is bedoeld om het Spaanse merk in Nederland nog meer bekendheid te geven en van een andere kant te laten zien.

United Wineries heeft besloten om de promotie van het Spaanse merk Berberana bij Melman Communications onder te brengen. Dat resulteerde in een mooie wijn-spijs avond in het Amstelveense restaurant Aan de Poel. Chefkok Stefan van Sprang had een mooi menu bedacht om de enkele wijnen van Berberana in het zonnetje te zetten, en dat is goed gelukt.

Grootste Spaanse wijnmerk
Berberana is in 1877 opgericht in Rioja Alta door Miguel Berberana en is momenteel een van Spanje’s meest beroemde wijnmerken. Sinds 2003 heeft het bedrijf al 99 internationale onderscheidingen gekregen.
Sinds de oprichting is de doelstelling het leveren van kwaliteitswijnen tegen een betaalbare prijs. Dat moet de gemiddelde Nederlander aanspreken! De originele Berberana wijnkelder ligt in het hartje van het Rioja Alta gebied. Maar in 1975 verhuisde het bedrijf naar Cenicero waar betere condities en omstandigheden bestonden om tegemoet te komen aan de groeiende vraag. Berberana is het grootste Spaanse wijnmerk in de Nederlandse supermarkt en is alleen verkrijgbaar bij Albert Heijn. Daar prijken prominent op ooghoogte enkele van hun wijnen op de schappen, in de betaalbare prijsklasse tussen €4,99 en €8,99. Berberana is een gigantische speler in de wijnmarkt. Het bedrijf produceert tientallen miljoenen flessen jaarlijks! Nederland is een belangrijke afzetmarkt, evenals Engeland, waar het het tweede Spaanse merk is.

El dragón de Berberana
Het logo van Berberana bevat een draak. De naam Dragon verwijst naar een oude legende over een draakje dat ooit de wijngaarden van het plaatsje Berberana bewaakte. Priester Mosén Berberana vond hem in de 11e eeuw in de klokkentoren van de kerk van Berberana. Hij nam het draakje onder zijn hoede en noemde hem ‘Drako’. Om dit te gedenken staat een draak op de Berberana Dragon wijnen.

Superwijn met topdiner
Betaalbare kwaliteit mag best gecombineerd worden met mooie gerechten, moeten de organisatoren van Berberana Night gedacht hebben. Vandaar dat naast de supermarktwijnen een mooi menu op ons stond te wachten. We werden op het zonovergoten terras verwelkomt met een cava brut Seleccion Oro van dochterbedrijf Marqués de Monistrol. Hierbij kregen we radijsjes en witlof met truffelcrème. Heerlijk, vooral die truffelcrème. Lekker dippen. Zo wil iedereen wel groente eten!

Aan tafel werden de volgende combinaties gereserveerd:
 Berberana pink dragon 2009 (€4,99; van tempranillo en garnacha) bij drie variaties met tonijn (tonijn met Bloody Mary, met soja-sjalotjes en met crispy venkel). Mooie combinatie en de stevige rosé hield zich goed overeind.
 Berberana red dragon 2008 (€4,99) bij zacht gegaarde Pata Negra met gepocheerd scharrelei en chorizocrème.
 Berberana crianza Carta de Oro 2007 (€5,99; tempranillo) bij gebraden wilde eend met bonbon van ganzenlever en chocolade, passievrucht en bospeen. Omdat het gerecht zoete elementen bevatte, paste de droge wijn hier niet optimaal bij de zoete bijgerechten, maar de eend was wel tevreden met de wijnkeuze.
 Berberana reserve Carta de Oro 2005 (€8,99; tempranillo) bij Schotse runderlende met Opperdoezer aardappel, krokante knoflook en ossenstaart. Serieuzere wijn die heel goed paste bij het mooie gerecht.

Eerlijk…? Ik heb lang geen Berberana meer gedronken. Maar Berberana Night toont aan dat het lekker combineren is met deze supermarktwijn.

¡Salud!

Drie nieuwe Sherry Educators in Nederland:
Ingrid Larmoyeur, Anda Schippers en Robèrt Verweij -

Nederland heeft er drie nieuwe Certified Sherry Educators® bij. Het zijn Ingrid Larmoyeur (wijnschrijver/wijnblogger bij Vinissima en wijndocent bij het Wijninstituut), Robèrt Verweij (tv-kok en vinoloog) en Anda Schippers (eindredacteur van Perswijn en columniste bij ByTheGrape).

Alledrie hebben afgelopen vrijdag het theoretische en proefexamen van de opleiding tot Sherry Educator gehaald. Hieraan ging een intensieve driedaagse opleiding vooraf. De 23 internationale deelnemers van de opleiding kwamen dit jaar uit Nederland, Duitsland, Denemarken, Engeland, Hongarije, Frankrijk, Spanje, China, Japan, Canada en de V.S. De sherryminnende deelnemers maakten kennis met alle aspecten van sherry. Er waren uitgebreide presentaties over de geschiedenis van sherry, sherry maken, de verschillende stijlen, droge sherry, oude sherry, het solerasysteem, sherry en tapas/spijs etc. Daarnaast werd een aantal bodegas bezocht (o.a. Viña La Canariera / Tio Pepe, Barbadillo, Grupo Estevez, Bodegas Tradicion) in Jerez de la Frontera, Sanlucar de Barramedo en El Puerto de Santa Maria.

De opleiding wordt elk jaar georganiseerd door het “Consejo Regulador de las D.O. JEREZ-XERES-SHERRY, Manzanilla de Sanlucar y Vinagre de Jerez”, zoals Raad van Toezicht voor sherry officieel heet. Aan het einde van de opleiding worden de deelnemers getest op hun kennis met een aantal multiple choice en open vragen en moeten zij zes wijnen herkennen.

Ambassadeurs de Vinos de Jerez
Sherry Educators zijn gecertificeerde vakmensen die op basis van hun kennis, ervaring en passie officiële sherrypresentaties mogen geven. Dat kan tijdens workshops voor restaurants, slijters, hotelscholen of andere educatieve gelegenheden. Afgelopen jaren werden onder andere Karel de Graaf, Irma Vos, Karel Klosse en Noële Ruitenberg benoemd tot Sherry Educators.
In een slotbijeenkomst werden afgelopen vrijdag de certificaten uitgereikt aan de kersverse Sherry Educators. Zij kunnen nu in hun functies als wijnhandelaren, wijnschrijvers en wijndocenten hun kennis over sherry doorgeven en de liefde en passie voor dit prachtige bijzondere product overdragen aan hun klanten, gasten en cursisten.

[Later meer...]

GEORGIË: WERELDKAMPIOEN VERGETEN DRUIFJES EN BAKERMAT VAN DE WIJN
521 gekke druifjes en qvevri-wijnen –

Maar liefst 521 inheemse druivenrassen kent Georgië! Naast alle internationale rassen die er tegenwoordig in de fles gaan. 521 inheemse rassen…! Een liefhebber van gekke bijzondere druifjes als ik moet dus wel naar een proeverij van Georgische wijnen gaan. Ik heb ooit wel eens wat Georgische wijnen geproefd, maar was daar matig van onder de indruk. Georgië schijnt in opkomst te zijn, dus wilde ik wel eens zien of dat terecht is. Afgelopen vrijdag 15 oktober was dus voor mij dé gelegenheid om naar het feestje op de Georgische ambassade te gaan.

Bakermat van de wijn
Georgië ligt aan de voet van de Kaukasus. Het voormalige lid van de Sovjet-Unie wordt algemeen beschouwd als de bakermat van de wijn. Millennia geleden – men vermoed al 5000 v.Chr.! - dronk men er al wijn. Wijn was er al vroeg onderdeel van de cultuur. Het land kent vijf wijnbouwzones: de subtropische zone aan de Zwarte Zee, Racha-Lechkhoemi in het Noorden, Imereti in het midden van het land, Kartli (meest ‘Europese’ gebied en producent voor mousserend en brandy) en het belangrijke gebied Kakheti in het Oosten (70% van de productie van wijn en brandy). Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werden veel bedrijven in 1993-1995 geprivatiseerd. Dat heeft een ‘boost’ gegeven aan de wijnbouw in het land. In 2006 werden de grenzen voor export naar Rusland ineens gesloten. Sindsdien richt men zich meer en meer op westerse/internationale afzetmarkten.

521 gekke druifjes!
Georgië is wereldrecordhouder voor inheemse druivenrassen. Kent Italië 307 inheemse rassen die toegestaan zijn voor kwaliteitswijn, in Georgië zijn inmiddels 521 aparte rassen ampelografisch beschreven. Wow. Walhalla voor een liefhebber van gekke en bijzondere druivenrassen, zoals ik. Van die 521 worden zo’n 400 inmiddels in aparte kwekerijen tegen uitroeiing beschermd en zijn er meer dan dertig toegestaan voor commerciële wijnbouw. De bekendste witte rassen zijn: rkatseteli (spreek uit als “kat-sie-tee-lie”, het bekendste witte ras met veel zuren en in China bekend als Baiyu), kisi, mtsvane (spreek uit als “mits-waa-nee”), khikhvi (spreek uit als "kik-vie"), tsolikauri, tetra. En voor rood: saperavi (de bekendste rode druif met een hoge zuurgraad en veel kleurpigment), alexandrouli, mudzhuretuli, odzhaleshi en budeshuri.
Daarnaast worden natuurlijk ook de Franse rassen gebruikt, zoals chardonnay, cabernet sauvignon en merlot. De wijn moet per slot van rekening ook nog verkocht worden en export naar het Westen wordt steeds belangrijker. Producenten zwichten daardoor nog wel eens voor de internationaal bekende rassen. Begrijpelijk, maar ik vind het jammer. De kracht en meerwaarde, maar vooral ook de charme, ligt mijns inziens in de eigen(zinnige) rassen!
Al die druifjes bieden een boeiend en uitgebreid palet aan soorten wijn. Droog wit, halfdroog wit, ijswijn, droog rood, halfdroog en halfzoet rood, qvevri-wijnen (zie verderop), een enkele rosé en wat mousserends volgens de méthode traditionelle. De laatste wordt ook wel “Sjampanouri” genoemd. Laat de Champagne het maar niet horen! En tenslotte zijn landen als Armenië en Georgië ook bekend om hun uitstekende brandy. Ook hiervan konden we enkele mooie exemplaren proeven, ook oudere (van Sarajishvili).

Etiket: druif of gebied…?
Etiketten lezen van Georgische wijnen is voor een beginner best verwarrend. Soms staat het druivenras prominent op het etiket, de andere keer is dat het gebied. Druivenrassen die je op het etiket vindt zijn bijvoorbeeld voor wit rkatseteli, kisi, mtsvane, khikhvi, tsitska, en voor rood saperavi.
Gebiedsaanduidingen zijn bijvoorbeeld Mukuzani (krachtig rood van saperavi), Tsinandali (droog wit, meestal in de traditionele blend van 80% rkatseteli en 20% mtsvane), dorpje Manavi (droog wit van mtsvane), Akhasheni (halfdroog van saperavi in de Kakheti-regio), Gurdjaani (van rkatseteli en mtsvane), Tvishi (halfzoet wit van tsolikauri uit West-Georgië) en Kindzmarauli (voor halfzoet van saperavi in het beroemde Kakheti-gebied).

Qvevri: wijn onder de grond
Georgië kent zogenaamde qvevri-wijnen. Ik had van deze specialiteit nog nooit gehoord. Zelfs in Georgië zijn de wijnen een rariteit. Deze wijntraditie is zeker 1.000 jaar oud, maar wordt tegenwoordig nog slechts door enkele wijnproducenten in ere gehouden. Een qvevri (spreek uit als “kwee-rie”) is een ronde aardenwerken amfora. Ze verschillen in grootte en kunnen enkele honderden tot wel 3.000 liter bevatten. De amfora gaat de grond in! Handgeplukte druiven worden – bijvoorbeeld in het geval van producent Burkhard Schuchmann – dan drie à vier weken in de amfora vergist. Je zou dit kunnen beschouwen als een voorloper van de huidige temperatuurgecontroleerde stalen vergistingsvaten.
De rode druiven worden daarna gescheiden van de schilletjes en rijpen verder in barriques. De witte druiven ondergaan een geheel eigen rijpingsproces. Na de vergisting blijven ze namelijk in dezelfde aardenwerken amfora en wordt deze gesloten. De amfora blijft soms wel een half jaaronder de grond! Het resultaat is een donker goudgele wijn met notige en oxidatieve aroma’s die doet denken aan bijvoorbeeld sherry of savagnin uit de Jura (Arbois). Zeker bijzonder; of je ervan houdt is een kwestie van smaakvoorkeur.

Geproefd
Enkele voor mij opvallende wijnen:
• 2009 Kakhetian Royal van Kindzmarauli Marani. Van de witte rassen rkatsiteli, mtsvane en khikhvi. Donkergeel, bijna sherryachtig, zeer gastroniomisch.
• 2005 Kakhetian Royal van Kindzmarauli Marani. Rood van 80% saperavi en 20% budeshuri. Fruitig, zacht, jeugdige kleur.
• 2005 Saperavi, barrel select van Kindzmarauli Marani. Met 18 maanden nieuw Frans eiken, zachte tannines, mooi geïntegreerd hout en subtiel donker fruit.
• Bagratoni 2007 brut en reserve brut. Twee mousserende Georgiërs. De eerste van chinebuli, de tweede een wat krachtigere blend van chinebuli, tsitska en mtsvane. Beide volgens de méthode traditionelle en met een dosage van maar 6 gram/L.
• 2007 Tsolikouri van Teliani Valley. Mooie volle witte wijn van druifje tsolikouri, fris, aangenaam bittertje en subtielhout (2 jaar).
• 2006 Kisi van Vinoterra (van Duitser Burkhard Schuchmann). Ongefilterd, donker goudgeel, wilde gisten. Bijzondere wijn van druifje kisi. De wijn is droog, notig en met tonen van gedroogde abrikozen. Na 14 dagen vergisting in de qvevri heeft de wijn 6 maanden in de aardenwerken amfora gerijpt. Daarna nog 12 maanden rijping in gebruikte houten vaten.
• 2005 Saperavi van Vinoterra. Deze wijn vergistte 20 dagen in de qvevri en rijpte daarna 2 jaar in gebruikte houten vaten. Het levert een prachtige wijn op, donkerrood met zeer rijpe tannines.
• 2008 Mtsvane van Marani. Mooie frisse witte wijn met een bittettje en een aangenaam tropisch zoetje.
• 2008 Mtsvane-Kisi van Kondoli. Een lekkere frisse witte wijn met grapefruit en fijne mineraliteit.
• 2007 Rkatsiteli-Mtvane van Marani. Zuivere witte wijn met een aangenaam bittertje en grapefruit.
• 2005 Saperavi, AC Napareuli van Marani. Dik, vol, veel fruit, mooi hout (8 maanden Frans).
• 2005 Saperavi, AC Kvareli van Koncho & Co. Subtiele elegante wijn van een gebied tegen de Bergen aan. 12 maanden Kaukasisch eiken.
• 2007 Satrapezo Ice Wine Rkatsiteli. Een curiositeit, deze ijswijn. De enige producent die dat hier maakt. Mist mijns inziens wat zuren, maar mooi om te proeven!
• 2009 Saperavi, “Bihekli kvevri” van Vazit. Nog niet officieel gebotteld, maar nu al heerlijk. Diep paarsrood, ingetogen fruit.
• 2006 Saperavi, “Satrapezo kvevri” van marani. Mooie volle paarsrode wijn die één jaar in de qvevri heeft gerijpt en daarna nog barrique had. Subtiele toasting, jeugdige kleur, mooie structuur,potloodtonen, subtiel en met voldoende fraicheur. Mijn topper van de proeverij.

Georgië op de kaart!
De proeverij was een openbaring voor mij. De ontwikkeling in Georgië gaat snel. Er komen prachtige witte en rode wijnen vandaan en mooie brandy. Het land kent een serie boeiende inheemse druivenrassen en de wijnen worden steeds beter. Druifje saperavi heeft inmiddels mijn hart gestolen. De meeste wijnen die ik van saperavi proefde, waren van 2005. Best al oud, maar nu prachtig op dronk! Na vijf jaar barstensvol fruit, sappig, met mooie zachte tannines en een nog heel jeugdige paarsrode kleur. En de qvevri-wijnen zijn een interessante cultuurgeschiedkundige aanvulling op het uitgebreide assortiment van Georgië. Georgië is het zeker waard om te volgen.

Proost! Vakhtanguri!
Gaumardjos! (De zege is aan u!)

Klein experimentje: CHAMPAGNE VS. SAKE 酒 BIJ KREEFT:
Wat past beter? –

Kreeft … dat vraagt om champagne als begeleider, toch? Of kan het ook anders…?

Gisteren aten we kreeft. Lekker koken, halveren en dan even een paar minuten onder de gril met wat mooie olijfolie en knoflook. Kreeft en champagne, dat is altijd een goede combinatie, dus de Bollinger stond al koud.
Nou ben ik de laatste tijd wat meer geïnteresseerd geraakt in sake, de Japanse rijstwijn. En dan niet die goedkope die je warm uit kruikjes drinkt, maar kwaliteitssake. Die drink je gekoeld en uit een wijnglas.

Secyuu Jukusei sake
Ik kocht de “Secyuu Jukusei” sake van sakebrouwer Ginrei Gassan. (€17,99 bij Gall & Gall) van importeur Simon Hofstra / Sake Europe. Dit is een sake van het type Junmai Ginjo. ‘Junmai’ (純米) betekent dat er aan de sake geen extra alcohol is toegevoegd. De benaming ‘Ginjo’ (吟醸) geeft aan dat het om een premium sake gaat. Deze sake heeft 15,5% alcohol (en voor de kenners: met 42% polijsting). Het is een mooie elegante sake met een fijne zuurgraad. Zuiver, zacht en met ziltige tonen, maar ook wat anijs en bijna dropachtigs. Deze sake komt uit het gebied Yamagata in het noorden van Japan. Yamagata kent een groot aantal brouwerijen die bekend staan als producenten voor topsake. Een ervan is Gassan, genoemd naar de majestueuze berg Mount Gassan waar de brouwer zijn water vandaan haalt. Het geheim van de zachtheid van deze sake komt dan ook van de puurheid en mineraliteit van het water dat uit deze berg komt. Die staat bekend als een van Japans beste!

Champagne of sake…?
Terug naar de test. Wat is beter bij kreeft: champagne of sake? We proefden de kreeft eerst ‘naturel’. De champagne heeft teveel zuren en de elegante zachte sake wint hier duidelijk! Ook valt op dat de sake bijna geneigd is om naar de kreeft toe te trekken. Goede harmonie dus en 1-0 voor de sake. Maar we lieten het er niet bij zitten. We proefden de kreeft ook nog een keer met citroenmayonaise erbij. En ziedaar: de hogere zuurgraad van Bollinger won het hier duidelijk van de sake omdat de chamopagne beter aansloot bij de citroenzuren in de mayonaise. Stand champagne vs. sake dus uiteindelijk 1 – 1! Een interessante test.

Proost! Santé! Kampai!

WIJN & SOCIAL MEDIA
(deel 2) -
SOCIAL MEDIA BEGINT MET SOCIAL ME…
een persoonlijk verslag -

Vorige week heb ik op 2 symposia met wijnprofessionals gediscussieerd over het nut en het gebruik van Social Media. Interessant. Veel gehoorde opmerkingen: het is veel gezeur, en ik wil privé-zakelijk scheiden. Een persoonlijk verslag…

27 september j.l. organiseerde het Productschap Wijn voor wijnimporteurs en vakpers de 5e editie van het Symposium Wijn & Marketing. Drie dagen later was het de beurt aan de wijndocenten om bij te leren op de Nationale Wijndocentendag. Stond de eerste dag voor een deel in het teken van Social Media, op de docentendag was het eerder een gespreksonderwerp voor de pauzes.

Twitterscepsis
Ik ben zelf een jaar geleden gestart met Social Media. Op het symposium Wijn & Marketing 2009 was een lezing over nieuwe media en toen ik diezelfde week ook nog ‘ns een workshop Nieuwe Media kreeg, was ik benieuwd naar Twitter. Meer niet, aanvankelijk.

Ook ik was sceptisch. Is het wel nuttig? Wat doe je ermee? Kost het (te) veel tijd? Is het niet iets voor feestende en zuipende tieners of nerds? Wat twitter je dan zoal en wie interesseert dat!? Leest iemand echt wat je die black box instuurt!? Is het niet gewoon digitale egotripperij…?

@vinissima
Maar als je het niet probeert, weet je het ook niet. Op 3 oktober maakte ik een heus Twitter-account aan onder m’n bedrijfsnaam @vinissima. En begon ik m’n eerste voorzichtige stapjes.
Beetje rondkijken. Zoeken hoe je ‘tweets’ aanmaakt. Mensen, bedrijven, wijnmagazines gaan volgen. Kijken wie zij volgen en hen dan eventueel ook volgen. Heel langzaam krijg je ineens ook volgers, of ‘followers’ op z’n twitteriaans. Je krijgt ineens een reactie van iemand die je niet kent. Je antwoordt zelf op een tweet van iemand die je volgt (dat kan zelfs een bekendheid als Jancis Robinson of Obama zijn!). Je ontdekt wat RT betekent en ziet dat anderen sommige van je tweets doorsturen, ‘re-tweeten’ (RT). Je leert lange weblinks te verkorten via bit.ly. Je kunt snel een nieuwtje wereldkundig maken. Je legt snel contacten (en wie weet, volgt daar wellicht ook wat uit…).
Je merkt dat twitteren erg handig is met een smartphone en gaat toch maar een iPhone kopen. Je gaat op zoek naar de beste ‘ app’ voor Twitter on iPhone (voor mij is dat TwitBird Pro gebleken, maar velen zweren bij TweetDeck). Je ontdekt dat je foto’s kunt meesturen. Sterker nog: je maakt een foto met je iPhone en ‘upload’ die meteen naar je Twitter! Wow, handig! En je ziet ‘real-time’ verslagen vanuit symposia of proeverijen. Je bent erbij, zonder erbij te zijn! Last-but-not-least: je maakt nieuwe contacten!

Een jaar later…
Nu een jaar later, ben ik allang overtuigd van Twitter. Ik twitter regelmatig, ik heb 350 followers en volg zelf zo’n 260 mensen, bedrijven, landeninformatiecentra, (wijn)magazines etc. Ik ken ineens veel meer mensen dan voorheen. Afgelopen week kwam ik tijdens de twee bijeenkomsten aardig wat nieuwe wijnvrienden tegen waarmee ik wel twitter, maar die ik nooit persoonlijk ontmoet had. Dan krijg je gesprekken als: “Hé, vinissima…!” en “Hé, markvandewijn! Leuk je nu eens te ontmoeten!”. Of ik sta in de file en zie ineens voor me een bumpersticker met ChampagneGenootschap. Ga ik ernaast staan en zeg: “Hé…, ik twitter met jou!”. Bestuurder kijkt naar me en zegt: “Hé… vinissima! Wat leuk!” Ik krijg uitnodigingen via twitter, of leuke weetjes. Zomaar wat voorbeelden.

Kennis delen i.p.v. zinloos zeuren
Daarnaast ben ik actief in discussies van diverse groepen op LinkedIn en heb ik sinds januari 2010 een weblog: http://vinissimablog.blogspot.com. Dat is leuk, maar op die manier kan ik ook m’n kennis delen. En om dat laatste gaat het bij Social Media. Kennis (durven te) delen, waarde toevoegen.
Ik hoorde vorige week van iemand: “Twitter is zo’n zinloos gezeur!” Met alle respect, maar dan volg je misschien de verkeerde personen! Twitter is meer dan vertellen dat je je zolder hebt opgeruimd, dat je baalt van de regen, dat je een leuk feestje had, of zakelijk dat je een nieuwe aanbieding hebt, dat je product zoooo geweldig is, etc. Vertel iets over het product waar een ander iets aan heeft! Laat zien waar je kracht, kennis, expertise zit! Dan komen mensen uiteindelijk vanzelf naar je toe.

“Social Media begint met Social Me…”
Dit mooie citaat vond ik op LinkedIn, bij een discussie over Social Media. Het is van Hans Leenhouts. Je bent pas echt succesvol met Social Media als je je sociaal opstelt.
Mensen die met twitteren of andere Social Media beginnen, zeggen vaak: dat is privé! En als ze dan zakelijk iets willen, dan willen ze een tweede – zakelijk – Facebook-account ernaast aanmaken. Snap ik wel. Je hebt wellicht geen behoefte om je klanten of zakelijke contacten met je privéleven te vermengen. Maar het wordt steeds meer afgeraden. Je sociale netwerken (zowel je privé netwerk als je zakelijke netwerk) kunnen elkaar versterken! Privé en zakelijk strikt willen scheiden is ook een beetje schizofreen. De wereld wordt steeds transparanter. Mensen willen een totaalbeeld van je en gaan iemand ook zakelijk meer vertrouwen als ze weten wat voor iemand je bent, als ze een (totaal)beeld hebben van je. Een mooi voorbeeld gaf @slijterijmeisje in haar boek. Een campinghouder wees een vriendschapsverzoek op Facebook van een zomergast af. Slijterijmeisje zegt: hoe denk je dat die gast reageert!? Die komt echt niet volgend jaar weer enthousiast naar jouw camping! Je laat dus kansen liggen om een band aan te gaan met klanten. Het scheiden van privé en zakelijk wordt op den duur lastig bij SocialMedia. Maar iedereen moet dat natuurlijk voor zichzelf afwegen.

Eerder op deze blog verschenen in de serie “ WIJN & SOCIALE MEDIA“:
Netwerken = net werken of echt werken…? 5 TIPS voor een succesvolle start (zie tag onder Social_Media of bij 6 aug 2010)

U kunt Vinissima ontmoeten via www.twitter.com/vinissima

Rariteiten in het glas:
ROTGIPFLER -

Ik hou van gekke druifjes. Authentiek, inheems, bijzonder en druifjes met een verhaal. Dit keer heb ik een Rotgipfler in m’n glas. Rotgipfler!? De kans is groot dat u het nog nooit gedronken heeft. Het ras is bijna uitsluitend in de Oostenrijkse Thermenregion te vinden. In 2008 waren er wereldwijd nauwelijks 120 hectare van aangeplant, waarvan 110 hectare in de Thermenregion. Dat noem ik nog eens bijzonder!

Roter Veltliner x Traminer
De Rotgipfler is een in de natuur spontaan ontstane kruising tussen Frühroter Veltliner en waarschijnlijk Traminer. De druif wordt zo genoemd vanwege de rode uiteinden van de wijnbladeren. Het ras houdt van kalkbodems, rijpt laat in het seizoen en wordt meestal pas half oktober geoogst. Rotgipfler geeft volle extractrijke wijnen met veel bouquet. De wijnen geuren uitbundig naar kruiden en licht tropisch fruit. Het andere ras uit de Thermenregio is de witte Zierfandler die over het algemeen als betere van het duo wordt ervaren. Beide rassen worden geassocieerd met het plaatsje Gumpoldskirchen.

“Johannishof” van Reinisch
In m'n glas: 2008 Thermenregion, Rotgipfler, "Johannishof", J. u V. Reinisch met 12,5% alcohol. Om frisheid te behouden is de wijn alleen op rvs gevinifieerd. Een mooie groengelige wijn met volle geurige en kruidige neus met aangenaam bittertje. Expressief tropisch fruit. Ondanks de elegante zuurgraad en een restsuikergehalte van maar 3 gram per liter, komt de wijn toch milddroog over. De wijn is heel zuiver en heeft een redelijk lange afdronk met een frisse aangename afdronk. Prima eetwijn! Lekker bij kruidige gerechten of lichte gerechten met vis, schaal- en schelpdieren. Ook lekker als aperitief of bij halfharde kazen.

Rotgipfler ... een leuke ontdekking in het vineuze rariteitenkabinet!

NATIONALE WIJNDOCENTENDAG 2010
DE HIGHLIGHTS -

Titel Register-Wijndocent een feit, een pleidooi voor een zone-indeling voor wijnbouw en nieuwe proefformulieren, dat zijn de highlights van de Nationale Wijndocentendag 2010. Afgelopen donderdag 30 september vond wederom de Nationale Wijndocentendag plaats. Zo’n 140 wijndocenten uit handel, horeca en opleidingsinstituten vonden de weg naar Den Haag.

Register-Wijndocent
Hans Burghoorn, secretaris van het Productschap Wijn, gaf de aftrap van het symposium met een nieuwtje. Er komt een titel voor Register-Wijndocent! Frank Jacobs en Karel de Graaf gaan zich hier samen met een examencommissie over buigen. Vermoedelijk wordt de titel al in 2011 een feit. Wijndocenten kunnen dan de titel Register-Wijndocent krijgen op grond van examens en/of bewezen kennis. Goed dat de branche op deze manier meer serieus invulling gaat geven aan het vak van wijndocent.

Karel de Graaf: “zone-indeling beter dan oude vs. nieuwe wereld”
Bourgognekenner Karel de Graaf hield zijn publiek een ochtend wakker met een inspirerend betoog over wijnbouw in koele en warme klimaten. Het oogstjaar 2003 geeft volgens De Graaf “a taste of the future”! In dit extreem warme jaar zien we bijvoorbeeld in de Loire en de Elzas atypische wijnen. Hij pleit er daarom voor om de klassieke indeling in oude v.s nieuwe wereld te laten varen. Volgens hem is het beter en genuanceerder om te spreken van een zone-onderscheid in cool climate (Bourgogne, Moezel, Rias Baixas), moderate climate (zoals Sonoma, Casablanca en Penedes) en warm/hot climate (o.a. Mendoza, Sicilië, La Mancha). Zijn argumenten hiervoor zijn dat hoogte kan bijvoorbeeld een lage breedtegraad (= warm) compenseren, door de verwachte opwarming van de aarde verschuiven grenzen sowieso, en in zeer warme gebieden zijn meer oogsten per jaar mogelijk (b.v. in Brazilië). De interessante presentatie – evenals die van Frank Jacobs - is te downloaden via de site van het Productschap Wijn: http://wijn.nl/site/wijndocentendag2010/downloads.php

Frank Jacobs: “proefformulier moet recht doen aan blindproeven èn analyse van de wijn”
Frank Jacobs is wijnschrijver en docent analytisch (blind)proeven aan de vinologenopleiding van de Wijnacademie. Hij heeft twee jaar geleden samen met Ellen Dekkers een nieuw proefformulier voor de vinologenopleiding ontwikkeld. Het oude formulier kennen we allemaal, een indeling naar kleur – geur – smaak – conclusie / totale indruk. Een nogal summiere beschrijving van de wijn, zegt Jacobs nu. Het nadeel is dat je een grote fruitmand in één fles wijn gooit maar eigenlijk verder weinig beschrijft over de kwaliteit van de wijn. Het nieuwe formulier is meer gericht op blindproeven en echte analyse van de wijn. Het formulier bevat dan ook meer analysepunten, namelijk uiterlijk (o.a. kleur) – geur – smaak – zoetgehalte – zuurgraad – alcoholgehalte – tannines – fruit – hout – druivenras – ontwikkeling/rijping – klimaat – vinificatie – balsn/complexiteit/lengte – conslusie. Daarna gingen we eerst aan de slag met het beschrijven van drie witte wijnen volgens deze methode en vervolgens met drie rode. Bij de laatste moesten we ons tevens bekwamen in het schrijven van een commerciële proefnotitie. Dat viel nog lang niet mee. Maar wel heel nuttig, want Frank liet ons nogal hilarische voorbeelden uit wijnkaarten in restaurants en van mailings van wijnhandelaren zien, boordevol fouten, slecht taalgebruik, geografische blunders, vage beschrijvingen, non-informatie en ellenlange zinloze uitweidingen.

Vân Nguyen wint ScriptiePrijs Wijn
De ScriptiePrijs Wijn 2010 werd dit jaar gewonnen door Triêu Vân Nguyen met het onderwerp “Millennial Marketing & Wine”. Ze gaat in op de vraag wat nodig is om de Generatie Y voor wijn te interesseren en geeft hiervoor praktische tips. Dat social media hierbij ook een rol spelen, zal niemand na het symposium Wijn & Marketing 2010 meer verbazen (toch…?). De scriptie is te downloaden via de site van het Productschap Wijn. Vân wil na haar studie verder in de wijn. Ze gaat eerst nog een master ondernemerschap volgen en begint binnenkort met SWEN1 Basiscursus bij het WIJNinstituut. Daarna gaat ze ‘iets’ in de wijnbranche opzetten, “maar dat is nog geheim”, aldus Vân. Lekker ambitieus dus. Benieuwd naar haar plannen.

Al met al weer een nuttige dag voor wijndocenten. Benieuwd wat ons volgend jaar geboden wordt en hoeveel Register-Wijndocenten ons land dan telt…

Met educatieve groet,
Ingrid Larmoyeur
Wijndocent van het WIJNinstituut

BOEKRECENSIE MEISJE VAN DE SLIJTERIJ:
DURF TE DELEN EN #SOCIALMEDIA @SLIJTERIJMEISJE -

“Ik ben Meisje, alias Petra de Boevere. Ik ben moeder, onderneemster en een cyberjunk, maar ben vooral ook een beetje gek. Alles wat het Meisje van de Slijterij beleeft, bezighoudt en kwijt wil kun je op dit web-log meebeleven. Internet is immers de grootste uitvinding ooit. Het heeft de wereld kleiner gemaakt en mijn kennissenkring groter.” Dat schrijft Het Meisje van de Slijterij op haar eigen website.

@Slijterijmeisje: Boek als praktijkvoorbeeld social media in de wijnbranche
Petra de Boevere, bekend als Het Meisje van de Slijterij, slijterij De Vuurtoren en op Twitter onder de naam @Slijterijmeisje, heeft een boek geschreven. Het is een heel persoonlijk verhaal geworden, precies zoals Meisje is. Privé en zakelijk gaan hand in hand. Serieus en humor wisselen af.

Meisje neemt ons mee in haar wereld. We lezen alles over haar slijterij, het opgroeien van haar twee jongens tussen de dozen, haar gevecht met de gemeente, en de nekhernia die ertoe leidde dat haar zeevarende man in de winkel komt toen zij niet meer kon tillen. En we worden deelgenoot van haar enthousiasme, passie, ambitie, ondernemersgeest, recalcitrante gedrag en niet aflatende doorzettingsvermogen.

Maar uiteindelijk gaat het boek over de zoektocht van Meisje naar de mogeliklheden van sociale media. Meisje heeft een slijterij "aan het einde van de wereld rechtsaf", namelijk in Breskens in Zeeuw- Vlaanderen! Daar komt verder niemand en Meisje was zonder sociale media niet bekend geworden buiten haar regio!

De GaryVee van de polder?
Een vergelijking met de Amerikaanse Wineguy Gary Vaynerchuck (@Garyvee op Twitter) dringt zich op. GaryVee is de zoon van Wit-Russische ouders met een kleine wijnwinkel in Springfield, New Jersey. Hij heeft bekendheid gekregen door zijn overenthousiaste filmpjes over wjn op zijn WineLibrary.tv. Hij heeft 855.215 volgers op Twitter op het moment dat ik dit schrijf (!) èn heeft het kleine lokale winkeltje van zijn ouders wereldberoemd gemaakt. Inmiddels draait de winkel een bizarre miljoenenomzet dankzij de filmpjes, het getwitter en de bekendheid van zoonlief!

Durf te delen
Terug naar Meisje. Meisje begon vanuit Off-All-Places-Breskens al vroeg met internet en liep telkens voorop. In 1993 de eerste pc, in 1996 internet, in 2003 deelname aan een chatkanaal en voorzichtig begin met een privéblog onder de naam Meisjevandeslijterij ("bloggen deed je toen nog anoniem ... En advertenties en commercieel bloggen waren [bij web-log] verboden"). Al snel heeft ze het gevoel iets verkeerd te doen: de bezoekersaantallen van de blog groeiden (toen al zo'n 1.000 per dag) terwijl er maar 40 in de winkel kwamen! Het besef nam toe dat je zakelijk van je blog moest kunnen profiteren. Dat zou nooit lukken als ze anoniem zou blijven bloggen. Eind 2004 kwam de eerste foto van haarzelf op de blog. Een overwinning, èn keerpunt! Ze begint ergens 2005/2006 met Drinkblog voor de zakelijke content, maar de andere blog trekt veel meer bezoekers. Daar lag haar 'community'! In 2006 begint ze ook met filmpjes. In 2007 volgde Twitter als @Slijterijmeisje.

Haar boek heeft als ondertitel: "Durf te delen en ervaar de kracht van social media voor jezelf en je bedrijf". Twijfel je nog over sociale netwerken via internet? Wil je zakelijk en privé op Twitter en andere sociale media gescheiden houden? Wil je ideeën opdoen hoe je actief kunt worden met sociale media? Wil je tips wat je wel en niet moet doen? Lees dan het boek van Het Meisje van de Slijterij! Het leest lekker weg en je krijgt ondertussen veel inspiratie. En zin om aan de slag te gaan...!

Inspiratie
Tot slot nog enkele citaten uit het boek, ter lering en inspiratie.
Meisje vindt scheiding van zakelijk en privé onzin: "Als je je begeeft in sociale netwerken, die altijd bestaan uit mensen, kun je je niet beperken tot een louter zakelijke houding. Dat kun je wel proberen, maar het zorgt er nooit voor dat er tussen jou en anderen een band ontstaat. (...) Op het moment dat je een foto plaatst ben je niet meer anoniem en dat schept vertrouwen. (...) Een mening heeft pas waarde als je weet van wie die mening afkomstig is. (...) Zakelijk twitteren bestaat niet."
Delen is je kracht... "Je hoeft niet bang te zijn om te delen. Dat levert je uiteindelijk altijd meer op. Je verwerft autoriteit op een bepaald gebied, je laat zien waar je mee bezig bent en wat je bezigboudt."
"Door te bloggen over je bedrijf geef je je bedrijf ook een gezicht. (...) Na verloop van tijd ontstaat er een beeld van je bedrijf, en van jou. (...) Schrijf vanuit jezelf, in de ik-vorm. Doe precies wat een journalist juist geleerd heeft om nooit te doen. Je bent ook geen journalist, je bent een blogger. (...) Je bent alleen geloofwaardig als je jezelf bent, met je eigen passies, je eigen emoties en je eigen mening.”

Mooi is de variatie op de 4 P's van marketing. De vier P's van Petra zijn: Passie, Persoon, Profilering en Publiciteit. Treffend gevonden! En nog een leuke waarin ze de vloer aanveegt met aloude marketingtradities: "Het ouderwetse pushen werkt niet in social media, dat wordt als irritante spam ervaren. Het gaat om pull, dus geef mensen waarnaar ze op zoek zijn." Haar tip voor bedrijven: “ Kortweg werkt social media het beste als je als bedrijf de knop van reputatiecommunicatie naar relatiecommunicatie om kunt zetten. (...) Niemand gelooft meer in reclamespots.” Daar kunnen de traditionalistische heren het mee doen.

Offline contacten uitdiepen…
Het boek eindigt met tips en tricks. Eentje is heel duidelijk op het lijf van Meisje geschreven: "Je moet sociaal zijn om je ook geloofwaardig sociaal te kunnen gedragen." Ze eindigt haar boek met een persoonlijke oproep: "De kracht van onlinenetwerken ligt voornamelijk offline." Uiteindelijk gaat het bij social media toch om contact met mensen. Online leg je contacten die je offline verder uitdiept. En laat netwerken nu net het thema zijn van Wijn & Marketing 2010 van afgelopen maandag! We hadden natuurlijk Meisje op het podium moeten hebben...!
Daarom: "Begin vandaag nog!", zegt Meisje. Je kunt sociale netwerken gewoon niet meer naast je neerleggen.

Ik twitterde vanavond aan Meisje: "Je boek bijna uit. Boeiend, humoristisch, leerzaam, druktemakertje, ondernemend, persoonlijk. Hou ik wel van!” Aan u wat u ermee doet...

Ontmoet ons op Twitter
Wilt u Petra volgen op Twitter? Volg haar @Slijterijmeisje.
Vinissima kunt u natuurlijk ook op Twitter ontmoeten, onder @vinissima.
Tot gauw...!?

WIJN & MARKETING 2010
NETWERKEN MET SOCIAL MEDIA #WIJNSYMPOSIUM –

Vandaag kwamen in Den Haag zo’n 300 wijnprofessionals bijeen voor de lustrumbijeenkomst van Wijn & Marketing. Wijn & Marketing … de titel van het wijnsymposium klopt wel een beetje, maar het ging net als vorig jaar weer heel veel over Social Media. Niet zo gek, want het thema was dit jaar “Netwerken”.

Onderzoek kanaalkeuzes van wijnliefhebbers
Het was vandaag een dubbel feestje, aldus voorzitter van het Productschap Wijn Theo Meijer. 25 jaar WijnInformatiecentrum (WIC) en 5 jaar symposium Wijn & Marketing. Waarna Kitty Koelemeijer de resultaten van het onderzoek naar de kanaalkeuzers van wijnliefhebbers presenteerde. Wat highlights hieruit:
• Mannen tussen 18-34 jaar willen leren, maar ook indruk maken op hun schoonvader.
• Mannen tussen 35-49 zien in wijn gestolde emotie. Ze zoeken verrassing en kwaliteit maar ook gemak. Ze willen bevestiging in hun keuze.
• Mannen boven 50 zijn risicomijdend. Ze willen namelijk geen modderfiguur slaan.
• Vrouwen tussen 18-34 vallen in elke vraag van het onderzoek op! Ze zijn nieuwsgierig en willen verkennen in een veilige omgeving. Ze willen ongestoord rondkijken in toegankelijke intieme winkels. Ze kijken wel op internet, maar hebben te weinig kennis om hier echt wijn te kopen. Ze vinden dat wijnverkopers hen vaak denigrerend behandelen.
• Vrouwen tussen 35-49 verzamelen informatie en zijn op jacht naar kwaliteit.

Webshop? Als je al wijnkennis hebt!
In het verdere onderzoek – dat natuurlijk is ingevuld door wijnliefhebbers – verbaast het niet dat de respondenten een wat hogere opleiding en een hoger inkomen hebben. Nog wat opvallende feiten:
• De druifjesvoorkeur is als volgt: 1 syrah/shiraz, 2 cabernet sauvignon, 3 chardonnay, 4 sauvignon blanc, 5 pinot noir, 6 merlot, 7 grenache. Opvallend is de 11e notering voor grüner veltliner! De druif is aan een mooie opmars bezig.
• Landenvoorkeur: 1 Frankrijk, 2 Italië, 3 Spanje, 4 Chili, 5 Zuid-Afrika, 6 Duitsland, 7 Australië, 8 Argentinië, 9 Nieuw-Zeeland, 10 Oostenrijk, 11 Portugal en 12 USA.
• Als een wijnliefhebber meer wijnkennis heeft, ligt de voorkeur meer bij de oiude wereld. Wijnkenners met minder kennis prefereren de nieuwe wereld. Niet zo’n verrassende uitkomst, lijkt me.
• Gemiddeld gaven de respondenten €8,53 (mannen gem. €9,18 en vrouwen €7,41) uit voor een fles wijn. Reken je niet rijk! Het gaat hier om een groep wijnliefhebbers die al wat met wijn heeft.
• Het lijstje inkoopkanalen levert de volgende rangorde op. De meeste mensen kopen wijn bij de supermarkt, dan achtereenvolgens bij de slijter, de wijnspeciaalzaak, de groothandel, de wijnclub, bij wijnproeverijen, op internet en tenslotte in het buitenland.
• De supermarkt is daarbij wat meer door vrouwen bezocht, de wijns[eciaalzaak en internet door mannen.
• Verrassende uitkomst was voor mijn de stelling dat internet vooral geschikt is voor mensen die al (wat) wijnkennis hebben! Weet je minder van wijn of ben je onzeker, dan is een keuze via internet bepalen (nog!?) lastig!
• Op internet koopt men wijn vanwege aanbiedingen, gemak en thuisbezorgen. Nadelen zijn onpersoonlijkheid, verzendkosten en de aan te schaffen hoeveelheid.
• Wanneer drinkt men wijn? Supermarktkopers doen dat vooral op vakantie. Mensen die wijn bij slijterij en wijnspeciaalzaak kopen drinken wijn meer in restaurants c.q. spijsgerelateerd.
• Waarom drinkt men wijn? Genieten scoort het hoogst. Gevolgd door de maaltijd compleet maken of “hoort bij eten”. Ook hier zien we dat bij supermarktkopers het genieten voorop staat en bij kopers bij slijterij en wijnspeciaalzaak de combinatie met eten.
• Winkels worden achtereenvolgens beoordeeld op service, gemak, kwaliteit en betrouwbaarheid, prijs en bereikbaarheid. Service is dus echt een selling point voor de speciaalzaak, samen met kwaliteit en betrouwbaarheid.
• Opvallend is dat wijnliefhebbers de meeste band (“zou u het aanbevelen aan vrienden?”) hebben met de speciaalzaak en de webshop.
• De slottip van Kitty Koelemeijer aan de ondernemer is: zorg dat de wijnliefhebber de goede keuze op een makkelijke manier kan maken.

Wees eerlijk, positief en geef je mening
Thimon de Jong nam ons net als vorig jaar mee naar sociaal-culturele trend en de wijnbranche. Dat gaat dus niet over de meerderheid in de zaal, maar over 18- tot 35-jarigen. Jongeren moet je volgens hem het gevoel geven dat ze speciaal zijn en hen in het middelpunt van de belangstelling zetten in de reclame. Ze vinden het leuk om te onderhandelen. Ze zijn soms extreem, maar niet altijd negatief.
Trend 2 is: Jongeren zijn ‘conscious positive realists’. Ze zijn bewust van de wereld om hen heen en ermee begaan. Ze zijn oplossingsgericht en realist. Advies is om je merk eerlijk te tonen. Geen blabla. Wees positief en realistisch. En vooral: laat als merk of organisatie je mening zien, je visie.
Trend 3 is de ‘Connected society’. Het gaat tegenwoordig om communicatie, verbindingen van mens en organisatie, om netwerken. Dat kan met YouTube, Facebook, Google Goggles (transparant), Google Trends (‘findability’), Foursquare (waar zitten je vrienden?), Google Maps (vindbaarheid), games (verpak je boodschap/reclame in een internetspel).
De Jong’s tip aan de zaal was dan ook: neem morgen een smartphone en begin met twitter! Luister en doe mee met de discussie! Deel je mening en visie! Wees interactief!

Sociaal netwerken
Na de pauze was het tijd voor enkele themasessies. Ik koos voor de sessies over Social Media en Vrouwenmarketing. John Meulemans, voor de twitteraars onder ons te vinden onder @J0hn, nam ons in vogelvlucht mee naar de Social Media. Voor mij als actief twitteraar en wijnblogger viel er niet meer zo heel veel nieuws te leren hier, maar een groot deel van de zaal was nog wel te winnen voor de diverse vormen van sociaal netwerken.
De cijfers liegen er tegenwoordig niet om en tonen duidelijk aan: je kunt niet meer om Social Media heen! Nederland loopt al achter, dus haal maar snel in.

Vrouwen kritischer
In de sessie over Vrouwenmarketing kregen wij van Marianne van Leeuwen te horen dat er wel degelijk verschil is tussen man en vrouw. Bij de jongere androgynere generatie is dat wat minder, maar bij de oudere generatie wat meer zichtbaar. Vrouwen zijn kritischer, hebben een veel langere lijst van eisen en 90% van de vrouwen heeft het gevoel dat adverteerders hen niet begrijpen. Jammer dat er verder vooral voorbeelden uit Amerika kwamen!

Marketing Awards
Afsluitend vertelden dagvoorzitter prof. Cor Molenaar en Goosen Foppen (directeur van Scheer & Foppen) over de combi van internet en winkel. Foppen voorspelt namelijk dat zijn winkel zonder internet kansloos is.
Tenslotte werden de Marketing Awards uitgereikt. Die gingen dit jaar naar PLUS Retail (in samenwerking met WineMasters) voor de wijnadviseur in de supermarkt en naar de websie ByTheGrape voor het succesvolle geïntegreerde communicatieplatform. Een onverwachte aanmoedigingsprijs ging naar Vindict voor hun Flower Power guerilla-actie.
Daarna werd er onder genot van enkele Spaanse wijnen nageborreld en nagebabbeld. Na een lange dag was ik vooral verrukt van de 2009 Ribeiro blanco van Coto de Gomariz. Een heerlijke crispy en verkwikkende wijn van de druivenrassen treixadura, godello, loureira en albariño. Ze hebben nog geen vertegenwoordiger in Nederland…

Ontmoet mij op twitter @vinissima
Vorig jaar leidde Wijn & Marketing 2009 ertoe dat ik een week later een iPhone kocht en twee weken later begon met twitteren. Nu twitter ik actief en heb een wijnblog. Ik heb er inmiddels veel (meer) contacten door en de eerste resultaten beginnen zich af te tekenen. Wanneer start u…?
Kijk op twitter onder #wijnsymposium om te zien wie wat vandaag over het symposium heeft getwitterd. En wilt u mij via twitter volgen? Dat kan via @vinissima. Wie weet ontmoeten we elkaar op een volgend wijnevenement ‘life’, want uiteindelijk gaat het bij sociale netwerken wat mij betreft toch om echte contacten!

VIN JAUNE … VERKWIKKEND MIDDAGDUTJE OP EEN SPIJKERBED?
JURA, WIJN VOOR GEVORDERDEN! -

Is Jura-wijn lekker of alleen maar boeiend? Onlangs hadden wij met ons wijnproefclubje een prachtige proeverij met wijnen uit de Jura. Er stonden maar liefst zeventien wijnen open die avond. Droog wit, rosé, rood en de bijzondere Jura-specialiteiten Vin Jaune, Vin de Paille en Macvin. Gaandeweg de avond kwam er steeds meer discussie: is wijn uit de Jura eigenlijk wel lekker of gewoon heel boeiend? We constateerden meer en meer: wijn uit Jura is heel bijzonder, heeft een aparte smaak, maar wordt niet altijd door iedereen lekker gevonden. Kortom: wijn uit de Franse Jura is wijn voor gevorderden…!

Dat de wijn uit de Jura zowel heel interessant is als wellicht een wijn voor de meer geoefende wijnliefhebber, komt door twee aspecten. Ten eerste de aparte druivenrassen die bijna nergens anders in de wereld te vinden zijn. En ten tweede het proces van wijnmaken. Beide aspecten geven de wijnen uit de Jura iets heel karakteristieks.

Savagnin & Co.
Jura heeft naast bekende Bourgogne-rassen als chardonnay (hier ook wel bekend als ‘mélon d’Arbois’) en pinot noir ook hele onbekende druifjes die verder nergens voorkomen, zoals de witte savagnin en de rode poulsard en trousseau.

De savagnin is dé witte druif van de Jura en de enige druif voor de beroemde Château-Chalon en andere vins jaunes. Savagnin rijpt laat en wordt in november of december geplukt. De druif heeft een aroma van bittere noten. In Valais (Zwitserland) is het ras ook bekend en heet daar Heida. Savagnin wordt wel met chardonnay geblend, maar is ook als cépagewijn (wijn van één druivenras) te vinden. Dan is de wijn het meest karakteristiek.

En dan zijn er in de Jura naast de pinot noir twee typische rode rassen te vinden: de trousseau en de poulsard. Trousseau is robuust en donker en wordt meestal gemengd met poulsard omdat er dan wat meer finesse aan de wijn toegevoegd wordt. Poulsard is een verfijnd bleek blauw druifje met een dun schilletje die vanwege zijn gebrek aan kleur vaak gemengd wordt met trousseau of pinot noir. Zijn subtiele pigment maakt hem ideaal voor rosé, maar ook om iets kleur toe te voegen aan de Vin de Paille. Behalven in de Jura vinden we poulsard alleen nog een beetje in Bugey. Daar komt hij terecht in de halfdroge mousserende Cerdon.


Noten en Comté
Jura stoort zich niet aan wat anderen ervan vinden. Men houdt er heel eigen methoden van wijnmaken op na en heeft heel eigen smaakvoorkeuren. Kenmerkend voor wijnen uit de Jura is de lange rijping. Dat gebeurt vaak op vat. Het effect is dat de fruitaroma’s geleidelijk verdwijnen en plaats maken voor sherry-achtige aroma’s. In heel veel witte wijnen proef je iets nootachtigs. In de Vin Jaune is dit nog veel sterker aanwezig. De wijn van de Jura, en met name van het druivenras savagnin, past juist door dat oxidatief-nootachtige perfect bij Comté-kaas uit de Jura. Die heeft namelijk ook iets notigs en straks.

Vin Jaune
De legendarische Vin Jaune blijft zes jaar en drie maanden op vat en krijgt dankzij een sluier van gistcellen een sherry-achtig aroma, smaakt nootachtig en heeft een stevige zuurgraad. Het laagje gistcellen (‘flor’ in de Spaanse sherry-streek genoemd, in de Jura ‘voile’ genoemd) op de Vin Jaune groeit trager dan in Jerez en sterft ook eerder af. Dat komt omdat in de Jura geen solera-systeem van opgestapelde vaten wordt gebruikt. Dit systeem zorgt in de sherry-streek voor een continue verversing van de wijn in het solerasysteem en zorgt er daardoor voor dat de florgist in leven blijft. De koelere temperaturen in de Jura verhinderen ook een overdadige groei van de flor.
De beroemdste ‘gele’ wijn is de Château-Châlon, van een dorpje zo’n 25 kilometer ten Zuiden van Arbois. Men noemt deze wijn ook wel ‘wijn van koningen’, aangezien nogal wat koningen (zoals Frans I, Hendrik IV en Lodewijk XI) als de laatste Russische tsaar Nicolaas II hem graag dronken.
Vin Jaune mag uitsluitend van het druivenras savagnin worden geproduceerd en wordt daarnaast nog in drie andere herkomstbenamingen geproduceeerd, maar deze varianten zijn vaak wat lichter en minder complex. De kostbare wijn wordt gebotteld in de zogenaamde ‘clavelin’, een streekeigen fles van 62cl inhoud die al dateert uit 1506.
De wijn van afgewezen Vin Jaune wordt gebruikt voor droge witte wijn met een oxidatief karakter. Ook deze droge witte wijn heeft iets weg van fino-sherry.

Appelations en specialiteiten
Binnen de Jura gelden de volgende herkomstbenamingen: Arbois, Château-Châlon, L’Etoile en Côtes du Jura. Er worden droge witte wijnen, rosés en rode wijnen geproduceerd. Daarnaast de specialiteiten Crémant de Jura (de mousserende wijn volgens de méthode traditionelle, dus met tweede gisting op fles à la Champagne), Vin Jaune en Vin de Paille (zoete wijn waarvan de druiven op stromatten gerijpt zijn, vergelijkbaar met Italiaanse Vin Santo) en tenslotte de Macvin du Jura. Voor de Macvin (een soort ‘marc’) wordt aan sap van regionale druiven wijndistillaat toegevoegd. Hierna volgt achttien maanden rijping op eikenhouten vaten. Het resultaat is een amberkleurige (aperitief)wijn met tonen van onder andere gedroogde zuidvruchten.

Middagdutje op een spijkerbed…?
Oz Clarke beschreef de Vin Jaune als een “intimiderende wijn”, als ervaring vergelijkbaar met “een middagdutje op een spijkerbed”. Hij vervolgt:”Voor de moedigsten onder ons overtreft het genot de aanvankelijke folteringen”. Poe. Heftig dus. Dat is wat ik bedoel als ik zeg dat de wijn discussie opriep. En als we constateerden dat Jura-wijn wijn voor gevorderden is.
Dat geldt ook voor de sherry-achtige droge witte wijnen van de Jura. Lekker of bijzonder? Pijn of genot? Ik was nog niet zeker. Maar toen ik een paar dagen later ’s avonds moe thuis kwam en een restje 1998 Vin Jaune, Château-Châlon van Domaine Berthet-Bondet en een restje 2003 Arbois Savagnin van Fruitière Vinicole d’Arbois probeerde wist ik het zeker. Waanzinnig verkwikkend! Loepzuiver, verkwikkende hoge zuurgraad, complex. Ik was meteen weer opgekikkerd. Beter dan Red Bull of een frisse douche.
Beide lege (!) glazen staan nu na twee weken nog steeds onafgewassen in mijn keuken… en ze leveren nog steeds een waanzinnige geurexplosie (natte theebladeren, maggi, selderij, geconfijt fruit) op! Ongekend, lijkt me. Ik ben verkocht!

RODE CHAMPAGNE VAN LECLERC-BRIANT EN BIO-CHAMPAGNES VAN FRANCK PASCAL OP FABULOUS FOOD FESTIVAL -

Afgelopen zondag vond tijdens de Week van de Smaak in Haarlem het eerste Fabulous Food Festival van organisatrice Alexandra Besel plaats. De flamboyante heren van Agoston & Krieger vonden dat een mooi ecologisch verantwoord decor voor een masterclass van een van hun biologische champagneproducenten: Franck Pascal.

Ziektes begrijpen
Pascal ging eerst in op zijn beweegredenen om biodynamisch te produceren. De kern daarvan werd gelegd tijdens militaire dienst, toen hij zag wat chemische wapens met mensen deden. Later ontdekte hij de vele voordelen van biologisch produceren en van biodynamie op de geur en gesteldheid van de bodem, minder erosie en op de gezondheid van de druiven. Maar ook stelt hij dat druiven die volgens biodynamische principes zijn verbouwd een ideale combinatie hebben van suiker, zuren, pulp, vlees en mineraliteit. Zijn filosofie is: je moet niet het effect van ziektes proberen te bestrijden, maar zoeken naar de redenen van ziektes. Die moet je begrijpen en pas dan kun je ze met natuurlijke methoden bestrijden.
Pascal heeft ook veel veranderingen in het vinificatieproces toegepast. Zo gebruikt hij nu alleen natuurlijke gisten en filtert en klaart hij zijn wijnen niet.

Pinot meunier
We proefden drie champagnes van Pascal:
 Sagesse, brut nature: deze droge champagne is gistig en heeft tonen van Granny Smith-appel en peer. Het is een zuivere wijn met een fijne mousse en een redelijk lange afdronk. De wijn heeft geen toegevoegd suiker (een ‘zéro dosage’ dus), komt van drie druivenrassen (57% pinot meunier, 38% pinot noir en 5% chardonnay) en is vooral van de oogst van 2006 (94%, resterende 6% van 2005). De fles is 2007 op de markt gekomen.
 Tolérance, brut rosé. Deze licht zalmkleurige rosé lijkt het geliefst. De lichte wijn heeft een mooie neus, een bittertje, midfijne mousse en zacht elegant lichtrood fruit. Met een dosage van 6,2 gram suiker per liter is het een relatief droge wijn. De blend is bijna vergelijkbaar: 58% pinot meunier, 39% pinot noir, 3% chardonnay.
 Harmonie, extra brut 2005: Dat Franck Pascal een fan van pinot meunier is, komt ook naar voren in deze wijn. Die bestaat zelfs voor 100% uit het in de Champagne vaak ondergeschoven druifje. Pinot meunier voegt vaak fruitigheid toe aan een blend in de champagne. Dat merk je in deze krachtige droge (dosage maar 3,7 gram) nauwelijks. De wijn heeft tonen van appel, noten en gist, heeft een krachtige bijna agressieve maar fijne mousse en komt lekker zuiver over.

Rode champagne
Temidden van ecocake, hartig bietenijs van Vork en Mes te Hoofddorp, prachtig ijs met Thaise basilicum van Professor Grunschnabel, biologische ciders en heerlijke pommeaus van Pomme d’Or, mueslimixen, biermosterd van Jopen, currylinzen-pie, geitenkaasmuffins, bevroren groentenstengels en een informatieve stand van Het WIJNinstituut, konden we op de stand van Agoston & Krieger even genieten van een rode champagne. Rode champagne!? Jawel. Volgens het oerdomme twitterende ChampagneBureau van de USA – die ik wel vaker op fouten en onjuistheden betrap! – is dat illegaal. Maar niets is minder waar. Rode champagne mag, het gebeurt alleen bijna nooit. In Rusland en Duitsland maakt men relatief veel rode Sekt. Champagneproducent Leclerc-Briant durfde het ook aan en maakte de champagne ‘Rubis de Noirs’, brut 2003. Een rode champagne van 100% pinot noir met de geur van framboosjes, maar krachtig en droog in de mond. Bijzonder om een keer geproefd te hebben.

FabFood2011
Mooie eco-bio-fruit&groente&wijn-dag in Haarlem. Het Fabulous Food Festival was zo succesvol dat het in juni 2011 wederom georganiseerd wordt. Leuke en treffende vraag trouwens van @KokenmetKarin op Twitter: “Hoezo eigenlijk Week van de Smaak? Bij mij is het alle dagen week van de smaak. Het leven is te kort om vieze dingen te eten!” Helemaal mee eens. En ook te kort om vieze wijnen te drinken…!